Vredesloop Aalst - 16 november 2014

Op 16 november was er de Vredesloop in Aalst.

Na een heel vruchtbaar seizoen was dit de perfecte afsluiter.
Men kon kiezen voor de 5-10 of 15 km... aangezien ik niet meedeed voor het dendercriterium en ik meer getraind had naar de 10km toe heb ik deze afstand maar genomen.
Mijn verwachtingen waren niet zo groot... ik kom vanuit de marathontraining en 2 dagen ervoor had ik te diep in het glas gekeken.
Ik kwam ruim op tijd toe om mij in te schrijven en op te warmen en kwam Tom Indigne alias "den boekenschrijver" tegen. Nog even bijgebabbeld en een beetje de opwarming afgewerkt en het was tijd om naar de start te gaan.
Er was veel volk aanwezig en het was moeilijk om bij de eerste rijen aanwezig te zijn, maar aangezien ik traag wou vertrekken vond ik het misschien zelfs een goede zaak.
Na de start was er direct een heel peloton voor mij die heel hard ging, maar het was gewoon afwachten tot de ene na de andere zich ging kapotlopen en al na 2 km had ik al 2 concurrenten in het vizier.
Ik had door dat de benen super waren en kon blijven doorgaan.
Na de eerste ronde waren er al niet teveel concurrenten meer voor mij, maar ik wist wel niet hoeveel er voor mij waren.
Het enige wat ik wel zag was dat ik dichter kwam op de 3 lopers voor mij wat natuurlijk een motivatie was om door te duwen.
Na 3 km had ik er al 2 ingehaald en ik kwam serieus dichter naar de 3 de toe (maar was van weinig nut want ik wist dat deze de 15km liep).
Ik heb blijven doorgeven en toen ik op het vredeplein uitkwam riep er iemand "DERDE VAN DE 10KM" en dit was dus voor mij een complete verrassing en dan nog eens een tijd onder de 35 minuten was de kers op de taart.
Achteraf mocht de tijd wel aangepast worden want de afstand was niet echt 10km, maar meer 9km700m..
Ik ben mij vlug gaan omkleden en na wat wachten kon ik Tom nog over de laatste meters schreeuwen.
Ik mag zeggen dat ik content ben....hopend dat volgend jaar ik kan bevestigen of zelfs verbeteren.

Ik had eveneens nog enkele foto's te goed van de Halve Marathon in Temse en dit zijn er eveneens nog enkele.

 

Groetjes en tot volgend seizoen!!!! SVS aan de TOP!!!

Marathon Boedapest - 11 oktober 2014

Als eerste marathon heb ik besloten om naar Hongarije te trekken voor de slag om Budapest.
Aangezien het mijn eerste marathon was waarvoor ik echt had getraind wist ik niet goed wat de richttijd zou zijn of wat mij eigenlijk te wachten stond.
De vele weken ervoor had ik heel hard getraind en alles bleek goed te gaan met een halve marathon rond 1u15 minuten in Temse.
We zijn vrijdag vertrokken en zaterdag was de wedstrijd al. Door verkiezingen was de marathon een dagje vervroegd en ipv 9u was de start om 11u s'morgens (warm dus).
Als we uit het vliegtuig kwamen in de luchthaven van Budapest had ik al meteen door dat het weer er wel warm was..Het was volop zon en de temperaturen was rond 18u nog aan 25°C.
We zijn de dag zelf nog vlug achter mijn startnummer geweest. Ik heb eveneens aan de pastaparty deelgenomen, maar ik vond het lang wachten in een rij mensen alvorens mijn bordje koolhydraten te krijgen.
Ik ben vroeg naar bed gegaan en heb 9u aan een stuk geslapen wat natuurlijk heel goed was.
Nog even opgewarmd en daarna naar het startvak en....Bang..eindelijk het verlossende schot.
Nog even heb ik nog de gedachte "waarom ga ik hier aan beginnen?", maar nadien was ik al vertrokken.
Alles ging heel goed en het ging licht bergaf op een brede laan zodat ik snelheid kon maken zonder teveel in het rood te gaan en vele mensen voorbijsteken.
Hier had ik toch wel al door dat ik vlug ging, maar aangezien er enkele wedstrijden (30km, estafette, 10km) tegelijkertijd plaatsvonden was het moeilijk te schatten waar de andere marathonlopers waren.
De eerste 10 km gingen iets te hard (37min 10), maar ik voelde mij heel goed. Alles zat snor en het eerste gelleke en drinkbus was al binnen en is heel goed verlopen zonder tijdverlies en de eerste bergop naar de 2 bruggen toe heb ik zonder problemen kunnen "overbruggen".
Daarna was het wind in de rug tegen de Donnau via de beroemde kettingbrug en hierdoor kon ik gemakkelijk het tempo hooghouden en bleef ik mensen voorbijlopen. Mijn halve marathon was juist onder de 1u20minuten. Op km 23 heb ik nog mijn drinkbus binnen genomen (was echt wel nodig door de warmte), maar was zo in de wedstrijd dat ik mijn gelleke wel vergeten ben in te nemen. Alles is goed blijven gaan tot ongeveer km 30.
Hier moesten wij terug noordelijk gaan met windop en ik voelde dat de motor niet echt sputterde, maar dat ik de snelheid van in het begin niet zo goed meer kon vasthouden.
Wel gelet dat ik al een tijdje alleen liep en juist op dit moment passeren mij een Zweed (2u39min)en een Hongaar (2u42min) en natuurlijk ben ik deze gevolgd. Ik heb dit nog even kunnen volhouden, maar ik had begrepen dat deze snelheid volhouden om problemen vragen was (en dit zeker met nog 3 bruggen in de laatste kilometers) en dat ik aan mijn eigen tempo moest lopen.
Daarachter voelde ik mij een tijdje minder goed tot ik plots dacht aan de gellekes die ik dus heel de tijd niet had ingenomen. Ik had er 4 op zak en op km 34 had ik er nog 3 over... Heb er dus gauw nog eentje genomen samen met mijn drinkbus op km 33 en plotseling ging alles plotseling weer beter.
Het enige waar ik nu wel al een tijdje last van had was mijn voeten. Ik had nog nieuwe (te kleine)schoenen gekocht enkele dagen ervoor en dat was wel een kleine fouteke achteraf gezien.
Op km 37 stond mijn madam mij aan te moedigen op de laatste brug en dat gaf mij de nodige boost om door te zetten alhoewel de snelheid niet meer zo hoog zat als in het begin.
Ik ben blijven doorgaan zonder nog naar mijn horloge te kijken tot ik eindelijk de finish voor mij zag met de 2u45minuten en enkele seconden. Ik heb nog een sprintje doorgezet en eindelijk hoorde ik het piepen van mijn chip over de mat...I did it!!! Later hoorde ik dat ik 13de was op +- 4000 mensen en eerste Belg.

 Ik heb dus zeker en vast nog marge om nog tijd goed te maken op een volgende marathon. Ik ging iets te snel in het begin en heb toch wel een 5 minuutjes verloren in de tweede helft. Met deze ervaringen zal ik zeker en vast in het vervolg kunnen rekening houden.
Wat Budapest betreft: Ik had voor de marathon nog niet de gelegenheid gehad om Budapest te verkennen en ik stond echt wel verstelt tijdens de wedstrijd hoe prachtig deze stad wel was . Het is zeker en vast aan te raden voor een citytrip en we hadden dan nog geluk met het goede weer.

Groeten,

Jody

Halve marathon Temse - 21 september 2014

Vandaag stond er een halve marathon in Temse op het programma.
De laatste tijd ging het vormpeil de hoogte in en dus ging ik ervan uit een goede prestatie neer te leggen.
Alles stond al de dag voordien klaar zodat ik de dag zelf geen enkele stress had qua voorbereiding.
Alles leek goed te verlopen tot ik 's morgens buiten het raam keek. Het regende pijpenstelen... het leek even of de weergoden niet mee waren.
Ik bleef rustig en naarmate de dag verdere werd het weer beter en beter.
Uiteindelijk ben ik vertrokken bij volle zon.
Na een half uurtje rijden ben ik toegekomen en hoorde ik van ver de feestvreugde. De organisatie was perfect..op 5 minuten was ik ingeschreven, was mijn tas waar ze hoorde te zijn en kon ik mij al opwarmen.
Na een lichte opwarming stonden we allen klaar voor het startschot.
Pang... ik was goed vertrokken en bleef geconcentreerd achter de eerste linie Het was snel duidelijk dat er zich een klein elitegroep vormde, maar de eerste die was al gaan vliegen..die ging echt wel snel.
Na een eerste ronde van de vier begon er plotseling een breuk in het groepje te komen en begon er een van de lopers het tempo op te drijven en hierdoor moest eigenlijk iedereen afhaken, maar ik zat belange nog niet op mijn tandvlees. Ik kon zonder problemen volgen en ondanks zijn hoge tempo was ik met moeite aan mijn overslagpols.
Alles leek goed te verlopen tot ik op het einde van de 2de rond mijn gelleke moest nemen en er mij een beetje in verslikte (nooit meer met vanillesmaak!!) en hierdoor enkele seconden verloor. Dit was genoeg om heel de 3de ronden op achtervolgen aangewezen te worden. Raar genoeg kon ik opnieuw aansluiten bij de 2de, maar vanaf dan was het vet wel van de soep.
Ik bleef aanhouden, maar ik verloor meter na meter om op een halve minuut achterstand te eindigen.
De eindtijd was wel super: 1u15minuten en dus is het pad naar de marathon in Budapest bijna volledig afgelegd. In elk geval blijven we rustig en gaan we niet overhaast te werk.
Binnen 2 weken kennen we de uitslag!!!

Groeten,

Jody

Kwarttriatlon Mechelen & Groenloop Aalst

28 september - Groenloop Aalst - 12 km

Een mooie, laatste zondag van september. Lekker warm, volop zon, kortom... schitterend terrasjesweer maar geen goed loopweer voor mij.
Komt daarbij dat ik nog veel last heb in mijn benen (kuiten, hamstrings en lies) van de kwarttriatlon een week geleden (zie lager voor meer) waardoor ik afgelopen week enkel gezwommen heb.
Ik ben redelijk vroeg op de piste en zie bijgevolg dus veel clubgenoten toekomen. Na een babbeltje links en rechts ga ik op m'n eentje opwarmen. Ik loop éénmaal de ronde van 3 km die we dus vier keer moeten afleggen.
Wanneer ik na het uitgebreid stretchen plaatsneem aan de start, staat er al een hoop volk voor mij. Alle afstanden vertrekken namelijk gelijktijdig maar ik doe geen moeite om me naar voren te wringen. Ik ben m'n veters nog aan het strikken als het startsignaal al weerklinkt (volgens mij iets te vroeg). Als de massa in beweging is gekomen, zie ik dat ik toch te ver in het pak zit. Ik trek dus vanaf het begin goed door op de atletiekpiste om al die kinderen en andere gelegenheidslopers snel voorbij te geraken én ik heb namelijk een gemiddelde van 4:05 min/km in gedachte. Dus deze keer geen trage start maar onmiddellijk de pees erop. Dat gaat niet zo vlot want het pad naast de kantine is niet zo breed om iedereen vlot in te halen.
De eerste ronde kom ik door na 12:07 en de tweede na 24:51, dus mooi op schema. Bij de start van de derde ronde loop ik onmiddellijk naar de enige loper die ik nog voor mij zie. Hij voelt me komen en begint, vanaf ik bij hem ben, lichtjes te versnellen. Ik klamp ongeveer 1,5 km aan maar moet 'm dan laten gaan. Vanaf dat moment voel ik dat het heel moeilijk zal zijn om mijn vooropgesteld tempo vol te houden. Ik voel me niet geweldig: niet alleen doen mijn benen pijn maar ik heb het ook algemeen fysisch lastig. Komt het van de warmte of van het licht grieperige gevoel van de voorbije drie dagen (enkele dagen dafalgan geslikt), wie zal het zeggen? Ik kan alleen maar denken aan de wedstrijd uitlopen aan een zo vlot mogelijk tempo. De eindtijd en -plaats interesseren me op dat moment niet meer. Aan het begin van de laatste ronde loopt de enige zichtbare loper enkele tientallen meters voor mij. Ik heb geen ambitie om 'm nog eens proberen bij te benen. Maar onmiddellijk na het verlaten van de piste word ik ingehaald door iemand die ik aan het begin van de tweede ronde had voorbijgestoken. Ik probeer even aan te klampen maar voel direct dat het niet gaat gaan. Deze loper heeft mijn voorganger in het vizier en loopt te snel voor mij. Als ik probeer te volgen blaas ik me zeker en vast op en dan is het nog 3 km afzien. Op 2 km van het einde word ik nogmaals ingehaald door wat uiteindelijk de eerste vrouw zal zijn. Zij loopt iets trager dan de vorige, ik klamp aan voor enkel honderden meters maar aan de spiegelvijver moet ik ook op haar enkele meters toegeven. Als we draaien aan de vijver kijk ik eens achter mij. Er ligt een boulevard tussen mij en de eerste achtervolger. Op het moment dat ik denk dat dit mijn plaats zal worden, zie ik aan de overkant iemand met een enorme versnelling afkomen. Op minder dan een kilometer van de aankomst zal ook deze loper mij (en nog andere voorliggers) voorbijgaan. Ik ben ongelooflijk blij als ik de piste voor het laatst zie. Ik pers er nog een eind"spurtje" uit en kom nog tot op 3 seconden van mijn voorligster. Ik zie de klok op bijna 51 minuten staan, ik duik er nog net onder en ben best teleurgesteld want op 12km is dat geen goede tijd om het zacht uit te drukken. Onmiddellijk na de aankomst ga ik me uitgebreid opfrissen in de toiletten. Als ik terug buiten kom, hangt al een deel van de uitslag omhoog. Ik zie dat Stijn 16e is en ik 28e. Volgens de officiële uitslag was het 12,35km (door de kilometeraanduiding langs het parcours leek het inderdaad iets meer dan 3 km per ronde) en dan komt de gemiddelde snelheid in de buurt van mijn laatste wedstrijden.
Daar niemand van SVS dezelfde afstand heeft geregistreerd met zijn Garmin of Polar, zullen we het waarschijnlijk nooit weten.
Ik ben uiteindelijk heel tevreden over mijn plaats gezien de omstandigheden. Deze is vergelijkbaar met mijn vorige lopen, al is het natuurlijk voor de moraal veel leuker om op het einde zelf nog enkele lopers in te halen ipv zelf driemaal in de laatste ronde ingehaald te worden. Soit...

Voorlopige zelf berekende tussenstand in het Dendercriterium:
Stijn wint twee plaatsen en staat nu al 13e, ik blijf 21e.
Hopelijk sturen er enkele lopers hun kat voor de vredesloop zodat ik nog de top 20 kan binnenduiken. ;-)

21 september - Kwarttriatlon Mechelen - 1,5km zwemmen, 43km fietsen, 10,2km lopen

 Met een heel klein hartje trek ik zonder supporters naar Mechelen. In de voormiddag heeft het nog danig geregend en in mijn vorige triatlon heb ik moeten opgeven na twee zware valpartijen omwille van het spekgladde wegdek.  Als ik ginder toekom en alles uitlaad, begint het zelfs opnieuw te regenen. Niet goed voor mijn zelfvertrouwen. Waar ik vorig jaar nog dacht dat wanneer ik het zwemmen overleefde, het zwaarste achter de rug was, kijk ik nu echt uit naar het zwemmen. Door wekelijks twee keer gaan te zwemmen, is dit onderdeel enorm verbeterd.
Mechelen is geen kleine triatlon, meer dan 300 voorinschrijvingen, waarvan 280 starters. 20 minuten na de vrouwen duiken we met 252 mannen de Eglegemvijver in Hombeek in. Ik stond nog te babbelen met een teamgenoot, dus totáál niet klaar (geen oordopjes in, geen zwembril op) loop ik ook het water in om al na enkele meters volledig kopje onder te gaan want dat wordt daar plots diep. Het is mijn eerste keer dat ik 1.500 meter moet zwemmen in een wedstrijd. Tot aan de eerste boei is het echt vechten geblazen. Ik krijg stampen en kloppen, ze zwemmen tegen mij aan (wat allemaal niet zo erg is, het hoort er bij, als ze maar niet beginnen trekken of uw zwembrilletje afslaan). Het is dus een kwestie van uw plaats af te dwingen. Het nadeel is dat je niet in uw zwemritme geraakt en dus je ademhaling niet onder controle krijgt. Na de eerste boei ga ik bewust een eind naar rechts zwemmen zodat ik terug rustig kan worden, wat redelijk snel lukt. Na 750 meter moet je opnieuw het water uit, een bocht maken op het strand en nogmaals 750 meter zwemmen. Het ritme zit goed en ik kan vlot verder zwemmen. Uiteindelijk zal ik de 84e tijd zwemmen van alle deelnemers in 23:17.

 De wisselzone ligt een eind lopen van het zwemmen. Hier kan ik 6 plaatsen winnen vooraleer ik aan het fietsen begin. Ik rij naar een groepje van vijf man toe maar ik voel dat die er onmiddellijk de pees opleggen. Dit houd ik geen 40km vol en na 2 km laat ik ze rijden. Ik kijk achter mij en zie in de verte dat er achtervolgers op komst zijn. Ik besluit mijn eigen tempo te rijden en ondertussen een energiereep te eten. Pas na 5 km zijn de vier bij mij. Ik pik aan en samen draaien we goed rond. De rest van de ronde rapen we verschillende eenzame fietsers op die allemaal aansluiten zodat we na ronde 1 (van 3) een groep van 10 man hebben. Na 15km komt er een peleton van ruim 10 man bij ons en we voegen ons samen. Nu wordt het uitkijken want zo een groot peleton met allemaal niet-wielrenners is gevaarlijk. Na ongeveer 20 km geraakt mijn voorligger in de graskant, hij probeert nog opnieuw op het asfalt te geraken maar z'n wiel plooit dubbel. Ik ben er al voorbij wanneer hij valt maar aan het geroep en lawaai te horen kan niet iedereen hem ontwijken. De voorste groep hoort dit en trekt onmiddellijk vol door. Ik rijd het gat dicht. Verschillende die de val hebben kunnen ontwijken sluiten een km verder ook terug aan. Dit scenario herhaalt zich nog eens in de laaste ronde. In het midden van het peloton een valpartij met 5-6 slachtoffers. Ik zit redelijk ver en kan het allemaal vlot ontwijken maar we krijgen het gat niet meer dichtgereden. Wanneer we de laatste haarspelbocht op 3 km van de wisselzone nemen, valt er opnieuw een gat en de groep brokkelt uit elkaar. Met twee anderen rijd ik een eigen tempo. We krijgen het gat niet dicht maar de voorliggers lopen ook niet verder uit. Volgens de uitslag zal ik over 43km 1:06:35 gereden hebben (bijna 39km/u gemiddeld) maar dat is nog maar de 102e tijd van alle deelnemers. Fietsen wordt de focus volgende winter.

In gespreide slagorde duiken we de wisselzone in. Ik neem mijn tijd om goed te drinken vooraleer ik begin te lopen en zo verlies ik een plaats. Als 97e begin ik te lopen (2 ronden van 5,1 km) maar dit gaat helemaal niet zo vlot als tijdens mijn vorige triatlons. Ik heb mij waarschijnlijk toch wat geforceerd bij het fietsen. Ik maak m'n hoofd leeg en focus me enkel op het lopen. Geen gedachten over plaatsen winnen of tijd. Ik haal deelnemers in en ik word zelf ingehaald. Voor mij is het allemaal OK want kort na elkaar krijg ik in beide hamstrings serieus last. Uitlopen is nu de boodschap. Ik ben blij wanneer we aan de tweede ronde kunnen beginnen want daar is er ook waterbevoorrading. Ik giet een bekertje over mijn hoofd en dat doet goed. Ik kan lichtjes versnellen. Op 1 km van de finish herken ik een ploegmaat. Hoe kan die nu voor mij lopen, schiet er door mijn hoofd, want ik ben normaal op alle onderdelen beter. Met de laatste krachten versnel ik om het verschil aan de meet zo groot mogelijk te maken. Hierdoor slaag ik er in om nog enkele anderen, die ook aan het afzien zijn, in te halen. Ik spurt naar de meet en onmiddellijk na de aankomst zie ik dat de eindresultaten realtime verschijnen op een scherm. Achter mijn naam staat 1:17:55 en plots is alle pijn vergeten. Dat is 7 minuten beter dan ik zelf voorop had gesteld op basis van mijn resultaat van vorig jaar op de 1/8e triatlon. Ik kan wel een gat in de lucht springen van blijdschap. Ik neem volop mijn tijd om te recupereren in de aankomstzone (enkel voor atleten) en doe me te goed aan water, energy driks, sinaasappelen, bananen, wafels, cake,... Zo maak ik ook de aankomst mee van twee teamgenoten.
Diegene die ik dacht ingehaald te hebben moest blijkbaar nog een ronde lopen.

's Avonds zie ik op computer dat ik 90e ben geëindigd op 280 deelnemers. Als je weet dat er meer dan 20 Belgische (sub)toppers aan de start stonden die allemaal persoonlijk werden voorgesteld door de omroeper, dan kan ik hiermee enkel maar supertevreden zijn.
Op het loopgedeelte heb ik 44:13 gedaan op 10,2km (13,84 km/u gemiddeld), wat een 90e tijd is. Ik heb het gevoel dat die snelheid volgend jaar ook nog naar omhoog kan. Ik heb hier zo van genoten dat ik volgend jaar zeker wil doorgaan met triatlon en meer wedstrijden wil doen dan dit jaar.

 Groetjes, Tom

Recente resultaten SVS

Beste vrienden,


De trainingen beginnen hun vruchten af te werken. De 3 lopers die een marathon voorbereiden, hun conditie getuigt dat ze klaar zijn voor de grote wedstrijd.  Stéphane en Jody zitten in de laatste rechte lijn voor hun marathon.  Beiden hebben een schitterende voorbereidingswedstrijd afgewerkt.

Jody heeft in de halve marathon van Temse een podium plaats versierd in een prachttijd van 1u15,verbetering van zijn persoonlijk record op deze afstand met 5 minuten. Dat beloofd voor Boedapest...

Stéphane, die volgende week aantreed in de marathon van Lissabon, kwam in actie als voorbereiding in de Groenloop, waarin hij de door de coach voorziene tijd met bijna een minuut verbeterde(25m32).  Ook hij is klaar voor de marathon.

Steven die aan de pre voorbereiding van zijn marathon van Rotterdam bezig is, werd in de Groenloop op de 6km de eerste SVSer in de door de coach voorziene tijd van 23m10.  Een 12e plaats op 189 deelnemers, zeer mooie prestatie.

De andere vertegenwoordigers van SVS hebben ook op een zeer degelijke manier de kleuren van SVS verdedigd.   Danny, niettegenstaande enkel problemen, liep een mooie 24m28 op de 6km. Appreciatie voor Danny dat hij in moeilijke omstandigheden de kleuren van club wou verdedigen.

Kristien, ook prachtige tijd neergezet op de 6km, tijd van 31m33 en daarmee de 14e vrouw in haar leeftijdscategorie op 81 deelnemers.  Proficiat Kristien.

Tijl en Jan liepen de ganse wedstrijd samen tot Tijl een telefoontje kreeg, Tijl eindigde in 36m24. Een pluim voor Tijl die tijdens zijn permanentie aanwezig wou zijn voor de club. Jan eindigde in 35m49.

Ook in de 12km was SVS vertegenwoordigd.  Mooie tijden en plaatsen voor Stijn, Tom en Karine.
Stijn liep de 12,1km in 47m55 en eindigde op een 16e plaats. Tom, ook in de form van zijn leven, was goed voor de 28 plaats in 50m59.  Tom en Stijn zullen een mooie plaats verzilveren in het eindklassement van het Dendercriteruim.  Karine werd 4e in haar leeftijdcategorie in een tijd van 58m43sec. Proficiat Karine dat je na een aantal zware wedstrijden nog de moed kon opbrengen om de 12km te lopen. De club was dus ruim vertegenwoordigd in deze plaatselijke mooie georganiseerde jogging.  Op naar de volgende Vredesloop-jogging op 16 november waar wij hopen dat er nog meer van onze leden zullen aanwezig zijn.

 Tot morgenavond!

 Coach jan

Muurloop Geraardsbergen - 10km - 7 september 2014

Zonnig weer, niet te warm, niet te koud en niet teveel wind. Ik had er zin in.
Ik wou op tijd ter plaatse zijn want die befaamde muur had ik toch graag eens verkend vooraleer we startten. In heel m'n leven was ik daar namelijk nog nooit op geweest (ook niet met de fiets). Meer dan op tijd was ik ginder en ik vond ook redelijk snel parking. Taverne 't Hemelrijck, daar moest ik zijn voor mijn startnummer. Ik kwam langs de andere, minder steile kant de muur op en hoe korter ik bij de taverne kwam, hoe meer mensen ik zag die zich een weg naar boven aan het zwoegen waren. Mijn nummer opgespeld en onmiddellijk de muur in omgekeerde richting afgelopen. Ik zorgde er wel voor dat ik de deelnemers van de 3 en 6 km niet hinderde, al waren er veel die te voet de kasseien trotseerden. Ik liep tot op de Vesten en zag dat wanneer er gedraaid werd op het marktplein, het dan heel de tijd bergop was tot aan de taverne. In totaal 500 meter die we drie keer moesten doen. Op dat moment had ik nog goede hoop dat de eerste twee keer doorkomen op hartslag (Helga was weer zo lief om mij haar Garmin te lenen) en de laatste keer - nog 150 meter extra tot aan de finish aan de kapel - op karakter perfect zou gaan.
Tijdens de verdere opwarming kwam ik ook Stijn tegen dus SVS was voltallig aanwezig. ;-).

Vooraleer we konden starten, stond er nog een muursprint op het programma. Enkele aankomende toppers op 800 en 400 meter die de muur opspurten (300 meter). Die mannen deden er een goede 40 seconden over. Ik had me er al bij neergelegd dat ik er iets langer zou over doen.
Als ik rondkeek en -luisterde leek het me wel een heel sterk deelnemersveld te zijn met verrassend veel triatleten aan hun pakjes te zien. Gelukkig hoorde ik ook deelnemers die hoopten dat ze er maximum 1u20 zouden over doen.
Dat gaf me een goed gevoel dat ik zeker niet de laatste zou zijn. ;-)

Stipt 16u00 iedereen weg. Als we goed 200 meter ver aan de vijver komen, zie ik dat er al een boel volk voor mij loopt, dus toch weer die (te?) rustige start. De eerste kilometer heb ik wat problemen om vlot voorbij andere deelnemers te geraken omdat de weg niet breed is, er best wel veel lopers zijn en het eerste stuk van het parcours goed naar beneden loopt. Sommige stukken loop ik bijna 16km/u en na twee kilometer kom ik door in 7:50. Ik hoop op dat moment dat heel het parcours naar beneden loopt, behalve de muur, maar dat blijkt uiteindelijk ijdele hoop.

Als we op de Vesten komen, gaan we niet onmiddellijk de muur op zoals bij de 3 en 6 km maar lopen we eerst nog een lus met een lekkere kuitenbijter in het midden.
De eerste keer de muur naar boven valt wel mee. De snelheid zakt natuurlijk sterk. Sommige lopers zijn overmoedig en zullen dit later bekopen. Aan het begin van de tweede ronde stapt er al een jonge kerel uit de wedstrijd die me in de eerste kilometers heel vlot voorbij ging. Wanneer we de tweede keer de muur oplopen komt er een andere jongeling in felgeel t-shirt mij fluks voorbijgesneld. Ik ben onder de indruk want bij de eerste passage had hij dit ook al gedaan maar op de vlakkere stukken had ik hem weer ingehaald. Halverwege de beklimming geeft ook hij er de brui aan.
Net zoals de vorige wedstrijden sluip ik gestaag naar voor. Bij het begin van de laatste ronde loopt de persoon die ik bijhaalde op de muur alweer van mij weg. Wanneer we voorbij kilometer 7 zijn, heb ik nog één loper ingehaald en zie ik er drie andere voor mij uitlopen waarvan één het moeilijk heeft. Deze persoon haal ik vrij snel in maar de twee andere zijn gaan vliegen denk ik. Mijn bedoeling is dus om deze positie nog twee kilometer te bestendigen. Tijdens de laatste keer de kasseienhel naar boven, zie ik iemand langs de kant staan uit te hijgen. Hij heeft een borstnummer aan maar ik heb geen idee of ik 'm inhaal of dubbel. Deze beklimming is er teveel aan voor mij. De benen doen geweldig pijn, de snelheid zakt naar 10km/u en het karakter is helemaal weg. Ik heb het gevoel dat ik aan wandelsnelheid naar boven aan het kruipen ben. Terug aan de taverne zie ik dat ik verrassend goed ingelopen ben op mijn twee voorliggers. Ik probeer nog te versnellen naar de kapel toe maar alle jus is uit de benen.

Ik strand op 4 seconden en kom quasi stappend over de meet. Ik ben helemaal uitgeput en heb even tijd nodig om op adem te komen: veel drinken en sinaasappels eten.
Ik kijk op mijn horloge en ik zie 41:42 staan en daar ben ik wel heel tevreden mee. Uiteindelijk heeft niemand, die later niet opgaf, mij ingehaald.

Een beetje verder staat Stijn te wachten die zegt onder de 39 minuten gelopen te hebben.
We babbelen een hele tijd over hoe zwaar het wel was en wachten tot de de uitslag omhoog gehangen wordt:
Stijn - 13e in 38:41 (SVS heeft een extra topper in de rangen)
Ik - 31e in 41:44 op 154 deelnemers.

Ik ben altijd een beetje sneller in het uitrekenen van de tussenstand in het Dendercriterium dan de mannen van het organiserend comité. Na deze wedstrijd is Stijn al opgeklommen naar de 15e plaats en ik sta 21e.
Bij leven en welzijn, zijn we beide opnieuw present op de Groenloop eind september (ik ben toch al ingeschreven), zeker als ik de week ervoor op mijn fiets kan blijven zitten.

Groetjes, Tom

Najaarsseizoen 2014

Het najaarsseizoen is echt van start gegaan bij SVS. Het begin van de najaarspiste training is zowel aangevat door onze wedstrijdlopers als door onze joggers.  Anne heeft zich zelf gewaagd aan testwedstrijd over 2km, met een mooie tijd.  Zo kan de coach een verantwoord schema opstellen in functie van haar huidige conditie.  Intussen zijn Jody voor de marathon van Boedapest en Stephane voor de marathon van Lisboa volop bezig aan hun voorbereiding.  Stephane loopt nu zaterdag een 1/2 marathon als voorbereiding.  Jody heeft gisteren deelgenomen aan een 5km testwedstrijd tijdens de pistewedstrijd van Spiridon. De verhoopte eindtijd is gehaald, Jody eindigde zijn 5km wedstrijd, zeer sterk in een deskundig gelopen wedstrijd, in 17m48 Een persoonlijke verbetering van zijn beste tijd met 1m16sec .De vooruitzichten voor Boedapest zijn schitterend.  Intussen is Steven aan zijn pre voorbereiding begonnen voor zijn voorjaarsmarathon.Ook zijn 2 testen op de piste en in zijn eentje zijn zeer bevredigend geëindigd,hij liep 2* een 5km in 18m45 en 18m54. Eindtijd van rond de 3u behoort tot de mogelijkheden.  Na Karine (die uiteindelijke de 10miles van Middelkerke won bij de 45+dames) en Danny (zie vorig blogverslag) die zeer mooie uitslagen bijeen liepen in de kustwedstrijden, hebben andere van onze wedstrijdatleten ook zeer goede uitslagen behaald in verschillende wedstrijden van het Dendercriterium.  In Denderleeuw liep Jody over de 10km een mooie 36m42sec, Stijn volgde iets verder en eindigde in 37m54.  Ook in de Tovenaarsloop in Iddergem was SVS vertegenwoordigd door Stijn die over een afstand van 10,3km een zeer goede 39m36sec liep.  In de Steenbergjogging over 12km liep Stijn 45m 09 en Tom 49m17.  In de Welle jogging over 10km eindigde Stijn in 39:27,Tom in 42m24 en Kristof in 43m54.  Zie ook het persoonlijk verslag van Tom...  In de wedstrijd van de Roadjoggers behaalde Klaas een mooie 2de plaats op de 6km in een tijd van 21m02. Stijn nam deel aan de 12km en eindigde in 50m38.  In de voorlopige tussenstand van het Dendercriteriun staat Stijn op een 19e en Tom op een 28e plaats.  Voor iedere van deze lopers en loopsters zeer mooie uitslagen, mits het verder blijven trainen volgens onze methode van verantwoord sporten beloven deze uitslagen het beste voor het najaarsseizoen van SVS, ook voor alle andere leden die zich nu voorbereiden en regelmatig deelnemen aan onze trainingen.

Coach Jan

Tussenstand Dendercriterium (verslag van Tom)

14 juni - Affligemloop - 10 miles:

Omdat ik wegens medische omstandigheden de 10 miles van Antwerpen dit jaar moest laten schieten en Jan berekend had dat ik, op basis van mijn voorgaande wedstrijdresultaten weer enkele minuten van mijn tijd zou moeten kunnen afknabbelen, ging ik op zoek naar een wedstrijd van +/- 16 km. Er zijn er echt wel veel als je goed zoekt (http://www.sportsites.be/loopkalender/): Oostende-Brugge, Waasmunster, Oostmalle, Averbode, ... maar die kwamen allemaal niet goed uit. Uiteindelijk viel mijn keuze op de Affligemloop, onderdeel van het Dendercriterium, niet ver uit de buurt en één week na mijn tweede kwarttriatlon. Normaal zou de conditie dan nog goed moeten zijn.

Ik had op de website al gezien dat het geen vlakke loop zou zijn, daarom verkenden Kristof en ik de woensdag ervoor al eens het parcours: asfalt, kasseien, gras, boswegen mét plassen, veldwegen mét tractorsporen, tussen de velden een sterke wind op kop, tweemaal per ronde de Blakmeers omhoog en dat 3 ronden lang, in totaal 225 hoogtemeters (75 meter per ronde). Kortom een afwisselend en uitdagend parcours voor mij. Ik vond zelfs op een blog een stukje om aan te geven dat Affligem veel zwaarder is dan de 10 miles van Antwerpen: http://yvesevenepoel.skynetblogs.be/archive/2013/06/16/affligemloop-2013.html ;-)

Ik kwam die zaterdag ruim op tijd ter plaatse aan en had bijgevolg voldoende tijd om goed op te warmen. Je start hier in waves: eerst de 10 miles (3 ronden), na 5 minuten de lopers van de 10,6 km (2 ronden) en nog eens 5 minuten later die van de 5,3 km (1 ronde). Laat ik stellen dat 5 minuten tussen elke wave voor mij niet genoeg is om niet voorbij geflitst te worden door de latere podiumplaatsen op de kortere afstanden. ;-)

Ik had me voorgenomen om niet te snel te starten en hoopte op een tijd onder de 1u10 (= mijn besttijd op de 10 miles van Antwerpen in 2013). Uiteindelijk is dat goed gelukt. Ik kon goed tempo houden op de lastige stukken en kwam aan het begin van de tweede ronde iemand tegen die ongeveer hetzelfde tempo liep als ik. Nummer 719 en ik speelden daarna anderhalve ronde haasje-over met elkaar.

 

 

In de laatste ronde was hij bergop sterker maar kon ik op karakter aanklampen. In de laatste kilometer, die bergaf gaat, was ik een betere daler waardoor hij niet meer kon volgen. Ik slaagde er in om nog twee andere lopers in te halen en zo te eindigen op een 27e plaats van 103 deelnemers in 1:08:35 (in de officiële uitslag er 5 seconden langer over gedaan maar ik heb pas op start gedrukt bij het overschrijden van de startlijn).  Best tevreden van mijn prestatie en zeker geslaagd qua tijd. Het was helemaal mooi toen bleek dat iedereen achteraf nog een grote fles Affligem kreeg.

22 juni - Kriebeljogging Lebbeke - 10,2 km:

Toen ik de uitslag zag van de Affligemloop stond er ook een tussenstand online van het Dendercriterium. Ik maakte een sprong van plaats 106 naar 42 en dat na slechts twee van de vijf manches gelopen te hebben. Ik besliste daarom op zaterdag dat ik de volgende dag zou deelnemen aan de Kriebeljogging in Lebbeke om nog wat meer punten te sprokkelen en zo de eerste SVS-er in de stand te blijven.

Omdat de Kriebeljogging een nieuwe wedstrijd is, viel er niet veel info over te vinden op internet en ik was ook het parcours niet gaan verkennen. Ik zou wel zien tijdens de wedstrijd.

 

De Kriebeljogging is heel gemakkelijk te bereiken, voldoende parking op loopafstand van de start, een volledig autovrij parcours, echt een mooie organisatie.
Maar de omloop is niet zo simpel: een heel stuk off-road. Je kronkelt tussen muren van grassen en onkruid waardoor je geen 15 meter ver kan zien en het stuk langs de spoorweg loop je op gras en stenen.

Hetzelfde principe hier: rustig starten en naar voor kruipen tijdens het lopen. Het positieve hieraan is dat je meer mensen inhaalt dan dat je zelf ingehaald wordt maar de snelle mannen zijn wel onmiddellijk gaan vliegen. ;-)  Het ging heel goed. Ik kon continu een hoog tempo ontwikkelen. Het nadeel was dat ik in de tweede ronde, net vooraleer we opnieuw de natuur indoken, ik helemaal alleen kwam te staan. Ik zag niemand meer voor of achter mij lopen. Hierdoor twijfelde ik aan een punt waar we links of rechts konden gaan, of ik hier wel al eens geweest was. Zonder vaart te minderen toch maar rechts gekozen en gelukkig was dit correct. Toen ik aan de spoorweg kwam, twee km van de aankomst, zag ik op 150 meter voor mij iemand lopen. Ik dacht dat ik die nog ging kunnen inhalen maar ik moest af en toe temporiseren. Dankzij mijn eindspurt kwam ik nog op 6 seconden maar die ene extra plaats kon ik niet veroveren. Ik eindigde 19e op 103 deelnemers in 40:03 (zelf afgedrukt na 40:07. Dat komt er van als je geen aankomstlijn trekt).

 

Héél tevreden van deze tijd en door de hoge plaats in de uitslag kwam ik in de top 20 in de tussenstand van het Dendercriterium.  Als aandenken kregen we een katoenen T-shirt van de Kriebeljogging. Geef me dan maar liever een fles bier. ;-)

25 juli - SNA jogging Welle - 10,5 km:

Ik heb de smaak te pakken en wil zo hoog mogelijk eindigen in het Dendercriterium. Daarom nam ik op vrijdagavond deel aan de Solidariteitsjogging in Welle. Kristof werd mijn strijdgenoot.

Tijdens de opwarming komen we Klaas Vonck tegen. Hij weet ons te zeggen dat het een ander parcours is dan vorig jaar en dat het best wel pittig is. Klaas wordt mooi 3e op de 7 km. Knappe prestatie!!  Kristof en ik warmen samen een beetje op maar ik heb niet zo een goed gevoel. Ik ben mijn wonden nog aan het likken van mijn valpartijen tijdens een 1/8e triatlon 10 dagen ervoor.
In tussentijd heeft ook mijn hartslagmeter van mijn Garmin het begeven maar is Helga zo lief om mij haar Forerunner te lenen.
Zoals gewoonlijk is het plan traag starten. Na 1 km komen we door aan 4:05 en persoonlijk vind ik dat wat traag dus ik versnel een beetje maar na een kilometer komt Kristof alweer aansluiten. Samen lopen we aan een goed tempo de eerste 2 ronden maar bij de start van de derde ronde gaan er plots twee lopers ons voorbij. Ik denk aan mijn klassement en ik versnel om aan te pikken bij de tweede loper. Ik doe nog teken naar Kristof dat hij moet volgen maar hij moet even passen.  Samen met mijn nieuwe kompaan leggen we een snelle laatste ronde af waarbij we nog verschillende lopers voorbij gaan. Ik dacht dat ik hem in de sprint nog zou kunnen kloppen maar hij had mij door. Hij begon vroeger te sprinten en zat nog frisser dus ik ben eerlijk op mijn waarde geklopt. Ik eindigde 30e op 147 (sterk deelnemersveld vergeleken met vorig jaar) in 42:18 (officieel 42:24, het nadeel van manuele tijdsregistratie en geen duidelijke finishlijn). Kristof kwam 9 plaatsen later binnen in iets meer dan 43 minuten.

 

 

Rekening houdende met mijn fysieke toestand best tevreden. Ik kon niet beter.
In Welle sloten ze terug aan met de traditie: een fles Affligem als beloning. Welle liep wel verrassend snel leeg na de wedstrijd. We lieten dit niet aan ons hart komen en met de supporters gingen we achteraf nog enkele gaan drinken op het terras van een dorpscafeeke.

Ondertussen ben ik al opgeklommen naar plaats 15 in het Dendercriterium maar een nieuw lid, Stijn De Blander, zal snel over mij springen. Hij eindigde in Welle 15e in 39:27.

23 augustus - Steenbergjogging Erpe-Mere - 12 km:

Omdat ik de twee vorige manches niet heb kunnen meelopen wegens vakantie is het de bedoeling om aan de start te komen van de laaste 4 wedstrijden, te beginnen met de Steenbergjogging in Erpe-Mere. Nog maar een goede week terug van 10 dagen platte rust heb ik op dinsdag een goede intervaltraining gehad en ga ik op donderdag in m'n eentje (zelfstandigen moeten werken op zaterdag dus Kristof kan mij niet vergezellen) het parcours verkennen. De start ligt 1,5 km verwijderd van de aankomst. Tussen deze twee punten ligt een finse piste en een verharde bosweg. Lastig om te lopen en ook niet helemaal vlak. Op het einde van de ronde loop je ook nog in het bos maar dan onverhard (zeker met de regen van de laatste dagen) en tussenin heb je eerst een klim van 750 meter en daarna een veldweg met tractorsporen waar de wind vol op de neus blaast. Dus weer een zwaar parcours en dat 12 km lang. Ik loop de ronde tweemaal en heb achteraf wel een goed gevoel. Ik zou heel tevreden zijn met een tijd onder de 50 minuten. Ter vergelijking: in het begin van het jaar liep ik op de Dirk Martencorrida net onder de 50 minuten maar dat is een veel vlakker parcours.

Mijn hartslagmeter is nog steeds stuk en ik wil niet steeds anderen lastig vallen dus ik ga het op gevoel moeten doen.  Alle afstanden starten samen dus een boel lopers stuiven reeds weg als ik mijn Garmin nog moet indrukken. Rustig starten, zoals altijd, maar na 1 km is de tussentijd 4:20. Oei, da's toch wel veel te traag als ik onder de 50 minuten wil duiken. Ik versnel dus op het stuk bergop. Dat voelt goed aan en ik kan zo blijven doorgaan op mijn elan. Steeds opnieuw steek ik lopers voorbij (hier zullen er verschillende bij gezeten hebben die een kortere afstand liepen) maar bij de start van de derde en laatste ronde zit ik toch weer alleen. Ik wil niet temporiseren om geen achtervolger terug te laten komen dus ik beslis om naar de loper voor mij te lopen. Ik wil bij hem zijn vooraleer we aan de laatste beklimming starten. Dat lukt en halverwege de klim kies ik voor de binnenbocht en kan ik zo van hem weglopen. Ik weet niet of het wel zo een goed idee is want het stuk veld met wind op kop moet nog komen en de loper voor mij zit veel te ver om er vlot naartoe te kunnen. Ik leg me neer bij deze plaats en loop op een constant tempo verder. Op een dikke kilometer van de aankomst zie ik dat de loper voor mij begint stil te vallen. Zou ik toch nog een plaats kunnen winnen? Het plan is om bij hem te zijn tegen dat we opnieuw het bos induiken voor de laatste 500 meter. Ik kom tot op 10 meter van hem en moet even recupereren. Ondertussen denk ik dat ik niet te kort bij hem wil zitten zodat ik met een verrassende eindsprint erop en erover kan gaan. Dat is wel even gerekend zonder de man die met mij de laatste beklimming heeft gelopen. Hij komt mij op een onverwacht moment voorbij gesneld, nog veel te ver van de finish. Dit kan ik niet laten gebeuren. Ik klamp onmiddellijk aan en begin mee te sprinten. Onze voorganger heeft dit in het snuitje en begint ook te sprinten. Het zal toch niet waar zijn zeker: in plaats van nog één plaats te winnen, ga ik er nog één verliezen maar dan... blijkbaar heeft de achterligger zch misrekend en op 150 meter geeft hij er de brui aan. Hij vertraagt zo abrupt dat ik bijna in z'n rug loop. Met een handgebaar maakt hij duidelijk dat ik hem voorbij mag gaan. Eén voorbij, nog één te gaan. Ik haal alles uit de kast en op 75 meter van de aankomst geeft ook deze tegenstander aan dat ik hem voorbij mag lopen want dat het niet meer gaat. Opdracht geslaagd. Ik eindig 27e op 123 in 49:14 (officieel 49:17 - de aankomst was met een chip maar de start niet). Zeer tevreden over de tijd, de plaats valt wat tegen. Het Dendercriterium trekt een sterk deelnemersveld aan. Met deze tijd zou ik vorig jaar 10 plaatsen hoger geëindigd zijn.

En weer krijgen we een grote fles bier. Deze keer Delirium Tremens.

 

 

 

Na wat eigen berekeningen was ik gezakt in het Dendercriterium naar plaats 30. Door deze wedstrijd sta ik, denk ik, momenteel 25e.
Stijn, die een fenomenale 6e plaats behaalde in 45:08, staat ondertussen reeds 17e.
Vaarwel doel om eerste SVS-er te worden. Snik. ;-)

De volgende wedstrijd is de Muurchallenge: 3 keer de Muur van Geraardsbergen oplopen. 
Daarna de Groenloop in het park van Aalst, waarvoor ik mijn jaarlijkse afspraak in Mechelen afzeg.
En midden november nog de Vredesloop, in het centrum van Aalst.
Hopelijk kan ik nog enkele plaatsjes winnen.

Groetjes, Tom

Staptocht van Burgos naar Santiago de Compostela

 Al een tweetal jaar spraken we tijdens onze wekelijkse trainingen over het “ooit willen ondernemen van een voettocht naar Compostela”.

Stefaan dacht al jaren “dit wil ik eens doen maar wie wil er met me mee?”. Lies dacht “dit doe ik als ik met pensioen ben” en Chantal kwam met het voorstel “Zullen we een deel van de tocht deze zomer doen?”.

We legden de data en de startplaats (Burgos) vast en boekten ons vliegticket. Een rationele reden voor onze tocht was er niet, we zagen het als een sportieve prestatie.

Lieve en Willy zouden ook meegaan maar jammer genoeg lukte dit niet.

De eerste voorbereidingen startten in januari. Vanaf maart begonnen Stefaan en Chantal met de zondagse wandelingen, de wandelingen van en naar het werk en de avondwandelingen en dit in combinatie met nog 2 maal lopen per week.

Lies sukkelde nog even met haar voeten en dankzij goede hulp van dr. Peeters (en het goedgekeurde wandelprogramma van Jean !) startte ze vanaf half april ook met wandelen.

De voorbereiding was zwaarder dan verwacht. ’s Zondags reeds om 6u15 (!) opstaan om tochten te doen van 25 à 30 km. Gelukkig zat het weer iedere keer mee en we ontdekten hoe mooi België wel is.

 

 

 

We stapten voor het vertrek zo’n 700 km.

Zondag 20 juli waren we er klaar voor. We namen het vliegtuig naar Madrid waar we met de bus naar Burgos reden. Hier zochten we naar de gele pijl die we de komende 17 dagen zouden volgen.

 

 

 

Het werden 17 unieke dagen van gemiddeld 25 à 30 km/dag. De ervaring is moeilijk te omschrijven. Ze was zó intens en uniek. Onze dagen bestonden uit stappen, eten, wassen, rusten en slapen. 
 

 

 

Het bracht ons innerlijke rust. We stonden stil bij de schoonheid van de natuur, liepen samen al zingend langs arme dorpen die slechts enkele straten besloegen, maakten kennis met rare snuiters en de Spaanse bevolking die ons kost wat kost Spaans wou bijbrengen.

We genoten van de bijzondere ontmoetingen die we hadden met andere pelgrims. Het was zo een fijn gevoel om met mensen afkomstig uit de meest uiteenlopende landen, van Korea over Tsjechië, Ierland, Italië, de VS… te praten met van hele vluchtige tot wat diepgaandere gesprekken, even mee op weg te gaan, elkaar weer te ontmoeten, goede raad te krijgen en te geven, onvergetelijke momenten te beleven…

Slaapgelegenheid vonden we in de Albergues waar snurkers ons soms uit de slaap haalden.


We hebben elkaar gesteund en gerespecteerd maar vooral ook heel veel gelachen en een paar hilarische momenten beleefd.

 

We overbrugden in totaal 489 km en op woensdag 6 augustus bereikten we Santiago. Eindelijk voor de kathedraal staan was zo een bijzonder moment, dat vergeten we nooit. We sms’ten vlug familie en vrienden dat we het gehaald hadden en hebben dan samen op het plein gewoon nog een uurtje zitten nagenieten. Trots, voldaan en al onmiddellijk wat weemoed, het was voorbij… Fier haalden we die dag ons certificaat op in Santiago.

 

Bedankt svs-vrienden voor de steun die we via sms-jes ontvingen onderweg. We lieten voor jullie enkele dikke kaarsen branden !!

En natuurlijk ook dank voor de hartelijke ontvangst en de bloemenkransen bij de terugkeer !!

 

Groetjes van Chantal, Lies en Stefaan

 

Dwars door Mariakerke-Raversijde 8 augustus 2014 & 10 miles Sirenejogging Middelkerke 17 augustus 2014

Vorige week namen we deel in Raversijde.
Danny en Klaas liepen 10,500 km. Klaas werd 5de in 35.59 min. Danny had 41.01 min.
De vrouwen liepen 7 km. Mijn tijd was 31.40 min. Ik was 4de in cat.

Vandaag liepen we de 10 miles van Middelkerke. Straffe kost ! Windkracht 5 en door de duinen, zelfs 2x een twintigtal trappen op.  Danny liep 1.04 u. En ik 1.15 u. (Op mijn gps was het 300 m minder ver)
In totaal was ik 8ste vrouw. Helaas liep het fout met de uitslag. Normaal was er podium voorzien per leeftijdscategorie van 5 jaar.
Een slimmerd is na de wedstrijd met de emmer met chips terug over de mat gestapt... Alles in het honderd dus. Dus hebben ze maar de eerste 10 vrouwen en mannen op het podium geroepen.
Ze gaan ons de uitslag en onze geldprijs later opsturen... Jammer.


Op dinsdag 26 augustus verschijnen we normaal terug op training.
Ondertussen volgen we het schema hier hé ...

Vele winderige groetjes vanuit Middelkerke !


Karine en Danny

ATS run Merelbeke & Livinus run - 29 juni 2014

Een schitterend afsluiting van het voorjaarsseizoen voor SVS.


Na de vele mooie individuele uitslagen in het voorseizoen hebben de SVS ploegen, zowel mannen als vrouwen, nog een kers op de taart gezet in de ATS aflossingsmarathon in Merelbeke.

Hierbij de uitslag:

De mannenploeg heeft een schitterende 5 de plaats op 65 deelnemende ploegen (mannen en gemengd) behaald.
Ook de individuele uitslagen waren heel goed:

Gunther 5km:18m45
Klaas 10km:35m44
Arvid 5km:20m37
Jody 10km:36m06
Tom 5km:18m50
Danny 7.2km:27m38

De eindtijd was 2u37m37sec, een verbetering van het clubrecord met 12m30sec!

De vrouwen deden het nog een stuk beter, voor hen was er zelfs een podium plaats weggelegd.
Onze vrouwen eindigden op een mooie 2de plaats met een eindtijd 3u21m24sec wat een verbetering is van het SVS clubrecord met 4m01sec.

Ook mooie prestatie individueel:

Lotte 5km:19m35
Karine 10km:46m01
Marthe 5km:26m48
Lisbeth 10km:46m26
Elsy 5km:24m19
Karen 7.2km:38m19sec

Meer foto's kan je hier terugvinden... (of via Albums)

Niet alleen in ATS run was SVS duidelijk aanwezig ook in de Livinus run hebben Helga en Kristof hun beste beentje voorgezet in een zware en niet zo evidente loop.

Helga liep haar 12km in 1u20 en kristof liep zijn 29km in 2u15. Ook voor hen een dikke proficiat!

Individuele verhalen volgen later op de blog.

Nu voor iedereen een 3 à 4weken rustige actieve periode en tegen begin augustus wordt het naseizoen van SVS voorbereid

Coach jan

Kriebeljogging Lebbeke - 22 juni 2014

Tom heeft deelgenomen aan de kriebel jogging waar hij de 10.2 km op een niet echt vlak parcours liep in 40m6sec.

Begin juni heeft hij ook deelgenomen aan twee kwarttriatlons:
1 juni: Bredene in 2u13m13s (lopen 11,25km in 49:19)
8 juni: Golf Ter Hille Koksijde in 2u07m46s (lopen 9,5km in 42:59)

In de tussenstand van het Dendercriterium staat hij momenteel na 6 manches (aan 3 deelgenomen) op de 19e plaats.  Dat Tom in conditie is om een mooie tijd te lopen op de aflossingsmarathon is een zekerheid.


Coach jan

10 miles Affligem (14 juni 2014) en 1/2 marathon Burgos Spanje

Tom liep de 10 miles van Affligem (zwaar parcours)  in 1u08m34s.

Jody liep de 1/2 marathon in Burgos, Spanje in minder dan 1u20 en won deze wedstrijd in zijn categorie.

Groeten,

Coach Jan

Mauvondelloop Borsbeke - 6 juni 2014

Wij, Karine en Danny, doen de Affligemloop niet mee want we hebben vorige vrijdag de Mauvondelloop meegelopen in Borsbeke.
We hadden graag de jogging van de Roadjoggers in Haaltert gelopen maar het leek ons te warm... Daarom dus vrijdagavond.

Het was een kleine maar zeer gezellige jogging, goed georganiseerd, vlotte en snelle prijsuitreiking achteraf.  We liepen de 9 km (werkelijke afstand was ongeveer 9,5 km) over 12 ronden. 't Was dus tellen geblazen ... Danny behaalde een 3de plaats in een tijd van 36.32 min.  Ik behaalde een 1ste plaats in een tijd van 43.06 min.  Na zo'n lange wedstrijdloze tijd (de laatste was een wintercross) was het toch behoorlijk afzien...  Klaas liep wel de roadjogging mee, om de examenstress er even uit te lopen.  Ik was het daar niet helemaal mee eens om vermoeid in zo'n hitte te lopen maar je weet ... moeders hebben altijd ongelijk.  Ik verbood hem om de 12 km mee te lopen, dus deed hij de 6,200 km. (Zwaar parcours)  Hij eindigde als 2de in een tijd van 21.02 min.  Tot 5 km liep hij vlot met de 1ste mee, maar de laatste km was er net te veel aan.  In zijn categorie (senior) was hij wel 1ste.

En nu op naar de aflossingsmarathon in Merelbeke !

Denderloop Liedekerke - 29 mei 2014

Na een fantastische tijd op de 20km van Brussel heeft Jody weer een prachtprestatie geleverd.Jody won de 10km van  de Denderloop in Liedekerke in een persoonlijke best tijd van 35m35sec.

Dikke proficiat Jody, de eerste plaats in een wedstrijd voor onze club is binnen.

 

Coach Jan.

Spaghettiavond - 23 mei 2014

Op 23 mei was er de jaarlijkse spaghettiavond in De Zwarte Kat.  Enkele sfeerbeelden...

20 km van Brussel - 18 mei 2014

Schitterende resultaten van onze 2 vertegenwoordigers:

Jody eindigende in 1u12:45,super. (heeft zelf de coach met verstomming geslagen)

Maarten in 1u20:58: ook mooie uitslag,rekening houdend met minder trainingsarbeid,een huis bouwen kost ook energie.

Dikke proficiat aan beiden.
Verslagen en commentaar volgen later

Spijtig voor Guido die door ziekte niet kon deelnemen,voor hem had  ik ook een zeer mooi resultaat vooropgesteld.

Groeten

Coach jan

Hyacinten jogging Halle - 26 april 2014

Aangezien ik op 27 april een bezoekje moest brengen aan de Panda’s in Pairi Daiza met de kinderen heb ik gekozen voor de bossen van Halle de dag ervoor.

Het weer was redelijk goed voor te lopen. Lichte wind die in de bossen niet voelbaar is en de laatste dagen was het droog …dus geen modderige cross toestanden en veel schaduw door de bomen want de zon was wel van de partij.

We zijn (zoals gewoonlijk) juist op tijd toegekomen om ons in te schrijven en ons vlug een beetje voor te bereiden.

De start werd gegeven aan de voet van een heuvel. Dat beloofde al niet teveel goeds en zelfs de opwarming vond ik zwaar ;-)

In het begin werd ik een beetje naar achter gedrumd door de zovele atleten die het podium wilden halen, maar ik wist wel wat te doen.

Het startschot werd gegeven en had vlug via de buitenkant plaats genomen in een grote groep die op zijn beurt een elitegroepje volgde op enkele meters afstand.

Het was moeilijk schatten of de snelheid goed zat of niet. Het heuvelachtige parcours gaf soms een boost bergaf, maar ook een terugval bergop.

Na een grote afdaling nam ik echt grote passen en maakte ik al het verschil.  Nadien zag ik een heuvel om U tegen te zeggen en al vlug was het blazen om boven te zijn, maar daar was het duidelijk dat ik bij de eersten zat, maar wie liep welke afstand?

In het bos had ik het redelijk moeilijk.., bergop, slechte ondergrond, uitstekende wortels en kleine steentjes remden steeds het tempo en ik verloor zelfs een plaats of twee en begon te twijfelen of ik wel goed zat. Toen we plots op een asfaltbaan kwamen, leek ik herboren..ik begon weer snelheid te maken en stak opnieuw de 2 mensen voorbij om zelfs te gaan jagen naar een derde persoon. Later bleek dat deze 3^de de 21km deed en een andere afslag moest nemen. (ps: die persoon was op de 21km 7^de geworden …dus laten we zeggen dat ik 8^ste zou geweest zijn op de grote afstand.

Nadien riepen meer en meer mensen “je bent 4^de  proficiat” en dus begon het wel door te dringen dat ik eigenlijk niet zo slecht gelopen had.

Ik ben blijven geven en heb dus deze plaats niet meer afgegeven.

14km op 54 minuten en 30 seconden… lijkt geen toptijd, maar is niet vergelijkbaar met een wedstrijd op de weg.

Was wel leuk en er was immens veel volk aanwezig (384 mensen enkel voor de 14km).

 

En nu is alles gericht naar Brussel…

 

Jody Schoorens

Wedstrijden weekend 26-27 april 2014

Jody heeft deelgenomen aan de hyacinten loop over 14km, hij werd 4e op 383 deelnemers in een heel mooie tijd van 54m20.  Heel zwaar parcours, dat beloofd voor Brussel.

Arvid nam deel aan de Ten miles van Antwerpen.  Met een persoonlijke best tijd van 1u14m23sec verbeterde hij zijn persoonlijk record met meer dan 7 minuten.  Ook Arvid kan een mooie prestatie verwachten in de volgende wedstrijden.

Steven nam deel aan de marathon van Antwerpen.  Liep een tijd van 3u10 en verbeterde hiermee zijn persoonlijke best tijd met 12 minuten.  De marathon van Antwerpen is echt geen marathon om mooie tijden te lopen,dus de prestatie van Steven mag niet onderschat worden.

Dus dikke proficiat voor al deze leden.

Coach Jan

Dwars door Dendermonde - 23 maart 2014

Dit weekend heb ik Dwars Door Dendermonde meegelopen.

Ik heb de vijf kilometer gelopen. Ik heb één van men beste wedstrijden gelopen op de weg. 5Km in een tijd van 16min20. 3'16/km. Ik ben zesde geworden. Nog gespurt voor de vijfde plaats maar tevergeefs. Ik liep in de outfit van SVS.


In samenspraak met mijn trainer zal ik komend seizoen nog enkele stratenlopen meedoen (onder SVS).

Sportieve groeten,


Klaas

----


De vier heemskinderen naar Dendermonde.

 

Zondag 23 maart 2014: De dag van de dwars door Dendermonde.

We hadden afgesproken bij Kristof om samen op te trekken naar Dendermonde. Tom en Arvid waren ook van de partij. We waren met 4 en het enige wat we nog nodig hadden was een paard om het verhaal compleet te maken.  Vijftien kilometers en 200 paardemoppen verder waren we aan onze bestemming toegekomen.

Het weer was nogal wisselvallig. De ene moment hadden we de zon in de ogen en twee minuutjes later kregen wij een hagelbui over onze hoofden. Vlug ons nog inschrijven en omkleden en klaar waren wij om ons op te warmen.

Kristof en Tom hadden zich vooraf ingeschreven en konden bij de eerste 200 plaatsnemen. Arvid en ik gingen ons nestelen in de grote massa ergens daarachter. Het wachten van het startschot duurde lang en zeker als er hagelsteentje uit de lucht kwamen gevallen. Het startschot ging eindelijk af en weg waren we. Het begin ging goed en moest zeker niet bang zijn van een te vroege start. Sommige atleten voor mij ging iets trager en daardoor kon ik niet direct doorduwen, maar gestaag ging het tempo de lucht in en begon het motortje op toeren te draaien. Na een tijd begon ik zicht te krijgen op de eersten van de wedstrijd en zag dat ik eigenlijk niet zover zat wat natuurlijk een boost gaf. Ik heb nog een tandje bij gestoken om de cadans goed erin te houden en heb kunnen volhouden tot aan het einde. Aan de finish zag ik 36:12 op de horloge en dit is ook de officiële tijd geworden wat zeker en vast niet slecht is aan het begin van het seizoen.

De tijden van de andere lopers:

Tom: 39m45
Arvid:44m12
Kristof: 41m15

Het feestje na de wedstrijd was zeker en vast een opsteker.  Een minpuntje van de wedstrijd is zeker de prijs: 16 euro voor 10 kilometer lopen is eigenlijk te duur om goed te zijn, anders was de organisatie goed.

 

Jody Schoorens

 

 

 

Spa Francorchamps run - 8 maart 2014

Eén avond carnaval vieren had zijn sporen nagelaten.  Na 4 dagen verkouden besloot ik om toch maar deel te nemen aan de "Francorchamps run".  We hebben heel veel geluk met het weer, verleden jaar lag er op 8 maart nog sneeuw in de Ardennen.  Naast de wedstrijd is er natuurlijk het parcours en zijn infrastructuur.  Zelfs voor "raceleken" zoals ik is dit indrukwekkend. De pits en de omloop zelf zijn plaatsen waar je tijdens wedstrijden normaal nooit kan komen.  De inplanting in het landschap en bepaalde bochtencombinaties maakt Francorchamps dé favoriet van vele formule 1 rijders.

Na de start van de 7 en 14 km is het tijd voor de halve marathon (3 laps van 7 km).  Naast mij staat een blinkende bolide van het merk Jody Schoorens.  Even daarvoor hadden we het parcours al kunnen verkennen tijdens de opwarming. Start!  Dit is inderdaad een zwaar parcours. Ter vergelijking (Polar): 20 km Brussel 174,5 hoogtemeters, 10 miles Antwerpen 40,4 hoogtemeters en nu 21 km Francorchamps 439,2! hoogtemeters.  De Raidillon, het steilste stuk net na de start, maakt vele slachtoffers.  Hierna volgt nog ongeveer een kilometer "vals plat".   Het is moeilijk om te recupereren van de reeds geleverde inspanningen op de Raidillon.  Vanaf hier gaat het dan bergaf.  Na het passeren van enkele chicanes en een go kart circuit loopt het opnieuw op tot de finish.  Ik eindig in een teleurstellende maar logische 1u57.  Jody is dan al zijn 3e koffie bezig, hij eindigde knap 6e in 1u25.

Voor de geïnteresseerden: de wedstrijd zal volgend jaar doorgaan op 7 maart en de inschrijvingen zijn reeds geopend.  De organisatie was zeer goed: voldoende bevoorrading, safety medical car enz.  Een aanrader! 

 

Arvid