Jody geeft ons een impressie van de jogging te Denderleeuw waar hij de 2e plaats had bij de mannen en Karine bij de vrouwen.
"Voila een klein verslagje van de wedstrijd van zaterdag.
Lang geslapen en alles klaargelegd voor de wedstrijd. De dag begon nogal zonnig, maar eenmaal buiten voelde ik nogal veel wind opsteken. We zijn een half uurtje op voorhand toegekomen en ik had ruim de tijd om mij in te schrijven en voor te bereiden aan de wedstrijd. Enkele minuutjes opwarmen en enkele versnelling later voelde ik al dat alles heel goed zat.
Bang, startschot ging af en weg was iedereen. Ik ben heel rustig vertrokken zonder enige tussensprints om enkele plaatsen te winnen. Met de marathon in mijn hoofd ben ik gewoon op mijn gemak vertrokken tot ik eigenlijk besefte dat ik nog steeds in de kopgroep zat met 3,30 min/km.
De wind speelde wel een serieuze rol. Op sommige plaatsen en zeker bij het binnengaan van het schoolplein stak de wind fors op. Tactisch gezien heb ik het goed gespeeld. Zonder enige druk en met de marathon in mijn hoofd bleef ik gewoon volgen en had ik dus een windbuffer voor mij tot enkele kilometers. Nadien moest mijn dichtste tegenstand even naar adem moest happen. Het was dus tijd om even door te trekken.
Er was een tegenstander met mij mee die eventjes later de andere kant opging want deze liep de 6km.
De laatste kilometers zat ik dus alleen en begon ik dus te beseffen dat er bijna niemand voor mij was. Beter nog..in mijn categorie was er maar één iemand voor mij.
De laatste rond was wel een beetje stressy want mijn veter ging los. Ik heb deze vlug moeten toe doen en opnieuw alles opentrekken want ik zag plotseling toch iemand in de verte aankomen.
In de laatste kleine rond heb ik nog eens versneld om de "zege" veilig te stellen en ik kwam juist aan 10,01 km uit in 37,50 minuten wat een persoonlijk record is zeker in een nogal bochtig parcours met nogal veel "stoep-op; stoep-af"-plaatsen.
Top of the bill: Karine was eveneens 2e in de categorie van de vrouwen, zeg maar dat ons clubje zeker en vast de goed weg op is.
Jody"
Helga gaf ons haar indruk/beleving van de 10 Miles van Antwerpen mee. Voor haar was dit een duurtraining, in voorbereiding van haar halve marathon in juli. Go for it Helga!
"Hallo,
Ik ben mijn 10 Miles begonnen en van begin af aan was mijn hartslag te hoog. De eerste km had ik 5'50 en ik was wel blij. Maar ik ben vertraagd, maar de hoge hartslag bleef. De volgende kms waren meestal 6'30, dus qua tijd wel goed.
Ik ben mijn 10 Miles begonnen en van begin af aan was mijn hartslag te hoog. De eerste km had ik 5'50 en ik was wel blij. Maar ik ben vertraagd, maar de hoge hartslag bleef. De volgende kms waren meestal 6'30, dus qua tijd wel goed.
Ik wist dat ik dit niet ging kunnen volhouden en eindelijk rond kilometer 8 had ik mijn hartslag meer onder controle. Tot dan, was het eigenlijk wel afzien en me afvragen waarom ik dit eigenlijk doe.
Ik moet nog eens kijken op mijn uurwerk, maar ik heb echt ni veel kms gehad boven de 7 minuten, ik heb nog kunnen versnellen bij het buitenkomen van de waaslandtunnel. Als ik mijn tijd per kilometer zag, had ik iets van goh precies goed gelopen, maar net zoals vorig jaar ben ik dan wel een beetje teleurgesteld als ik mijn eindstrijd zie: 1u45.
Ja, ik weet het is een training, maar ik heb vandaag wel beseft dat ik loop, maar dat ik nooit een marathon zal lopen. Ik ben er niet voor gemaakt. Het is nu zeker en vast niet mijn bedoeling hoor, het is maar een vaststelling.
Ik ben benieuwd naar de volgende trainingen en ik ga er met plezier aan beginnen want dat is toch het belangrijkste hé ( alle voor mij toch ) dat je plezier hebt in hetgeen wat je doet.
Voilà, dat is mijn verslagje alvast. Ik ben uiteraard wel fier dat ik in zo'n massa volk toch ongeveer 9km/u loop constant.
Helga"
