Beste vrienden,
De trainingen beginnen hun vruchten af te werken. De 3 lopers die een marathon voorbereiden, hun conditie getuigt dat ze klaar zijn voor de grote wedstrijd. Stéphane en Jody zitten in de laatste rechte lijn voor hun marathon. Beiden hebben een schitterende voorbereidingswedstrijd afgewerkt.
Jody heeft in de halve marathon van Temse een podium plaats versierd in een prachttijd van 1u15,verbetering van zijn persoonlijk record op deze afstand met 5 minuten. Dat beloofd voor Boedapest...
Stéphane, die volgende week aantreed in de marathon van Lissabon, kwam in actie als voorbereiding in de Groenloop, waarin hij de door de coach voorziene tijd met bijna een minuut verbeterde(25m32). Ook hij is klaar voor de marathon.
Steven die aan de pre voorbereiding van zijn marathon van Rotterdam bezig is, werd in de Groenloop op de 6km de eerste SVSer in de door de coach voorziene tijd van 23m10. Een 12e plaats op 189 deelnemers, zeer mooie prestatie.
De andere vertegenwoordigers van SVS hebben ook op een zeer degelijke manier de kleuren van SVS verdedigd. Danny, niettegenstaande enkel problemen, liep een mooie 24m28 op de 6km. Appreciatie voor Danny dat hij in moeilijke omstandigheden de kleuren van club wou verdedigen.
Kristien, ook prachtige tijd neergezet op de 6km, tijd van 31m33 en daarmee de 14e vrouw in haar leeftijdscategorie op 81 deelnemers. Proficiat Kristien.
Tijl en Jan liepen de ganse wedstrijd samen tot Tijl een telefoontje kreeg, Tijl eindigde in 36m24. Een pluim voor Tijl die tijdens zijn permanentie aanwezig wou zijn voor de club. Jan eindigde in 35m49.
Ook in de 12km was SVS vertegenwoordigd. Mooie tijden en plaatsen voor Stijn, Tom en Karine.
Stijn liep de 12,1km in 47m55 en eindigde op een 16e plaats. Tom, ook in de form van zijn leven, was goed voor de 28 plaats in 50m59. Tom en Stijn zullen een mooie plaats verzilveren in het eindklassement van het Dendercriteruim. Karine werd 4e in haar leeftijdcategorie in een tijd van 58m43sec. Proficiat Karine dat je na een aantal zware wedstrijden nog de moed kon opbrengen om de 12km te lopen. De club was dus ruim vertegenwoordigd in deze plaatselijke mooie georganiseerde jogging. Op naar de volgende Vredesloop-jogging op 16 november waar wij hopen dat er nog meer van onze leden zullen aanwezig zijn.
Tot morgenavond!
Coach jan
maandag 29 september 2014
maandag 22 september 2014
Muurloop Geraardsbergen - 10km - 7 september 2014
Zonnig weer, niet te warm, niet te koud en niet teveel wind. Ik had er zin in.
Ik wou op tijd ter plaatse zijn want die befaamde muur had ik toch graag eens verkend vooraleer we startten. In heel m'n leven was ik daar namelijk nog nooit op geweest (ook niet met de fiets). Meer dan op tijd was ik ginder en ik vond ook redelijk snel parking. Taverne 't Hemelrijck, daar moest ik zijn voor mijn startnummer. Ik kwam langs de andere, minder steile kant de muur op en hoe korter ik bij de taverne kwam, hoe meer mensen ik zag die zich een weg naar boven aan het zwoegen waren. Mijn nummer opgespeld en onmiddellijk de muur in omgekeerde richting afgelopen. Ik zorgde er wel voor dat ik de deelnemers van de 3 en 6 km niet hinderde, al waren er veel die te voet de kasseien trotseerden. Ik liep tot op de Vesten en zag dat wanneer er gedraaid werd op het marktplein, het dan heel de tijd bergop was tot aan de taverne. In totaal 500 meter die we drie keer moesten doen. Op dat moment had ik nog goede hoop dat de eerste twee keer doorkomen op hartslag (Helga was weer zo lief om mij haar Garmin te lenen) en de laatste keer - nog 150 meter extra tot aan de finish aan de kapel - op karakter perfect zou gaan.
Tijdens de verdere opwarming kwam ik ook Stijn tegen dus SVS was voltallig aanwezig. ;-).
Vooraleer we konden starten, stond er nog een muursprint op het programma. Enkele aankomende toppers op 800 en 400 meter die de muur opspurten (300 meter). Die mannen deden er een goede 40 seconden over. Ik had me er al bij neergelegd dat ik er iets langer zou over doen.
Als ik rondkeek en -luisterde leek het me wel een heel sterk deelnemersveld te zijn met verrassend veel triatleten aan hun pakjes te zien. Gelukkig hoorde ik ook deelnemers die hoopten dat ze er maximum 1u20 zouden over doen.
Dat gaf me een goed gevoel dat ik zeker niet de laatste zou zijn. ;-)
Stipt 16u00 iedereen weg. Als we goed 200 meter ver aan de vijver komen, zie ik dat er al een boel volk voor mij loopt, dus toch weer die (te?) rustige start. De eerste kilometer heb ik wat problemen om vlot voorbij andere deelnemers te geraken omdat de weg niet breed is, er best wel veel lopers zijn en het eerste stuk van het parcours goed naar beneden loopt. Sommige stukken loop ik bijna 16km/u en na twee kilometer kom ik door in 7:50. Ik hoop op dat moment dat heel het parcours naar beneden loopt, behalve de muur, maar dat blijkt uiteindelijk ijdele hoop.
Als we op de Vesten komen, gaan we niet onmiddellijk de muur op zoals bij de 3 en 6 km maar lopen we eerst nog een lus met een lekkere kuitenbijter in het midden.
De eerste keer de muur naar boven valt wel mee. De snelheid zakt natuurlijk sterk. Sommige lopers zijn overmoedig en zullen dit later bekopen. Aan het begin van de tweede ronde stapt er al een jonge kerel uit de wedstrijd die me in de eerste kilometers heel vlot voorbij ging. Wanneer we de tweede keer de muur oplopen komt er een andere jongeling in felgeel t-shirt mij fluks voorbijgesneld. Ik ben onder de indruk want bij de eerste passage had hij dit ook al gedaan maar op de vlakkere stukken had ik hem weer ingehaald. Halverwege de beklimming geeft ook hij er de brui aan.
Net zoals de vorige wedstrijden sluip ik gestaag naar voor. Bij het begin van de laatste ronde loopt de persoon die ik bijhaalde op de muur alweer van mij weg. Wanneer we voorbij kilometer 7 zijn, heb ik nog één loper ingehaald en zie ik er drie andere voor mij uitlopen waarvan één het moeilijk heeft. Deze persoon haal ik vrij snel in maar de twee andere zijn gaan vliegen denk ik. Mijn bedoeling is dus om deze positie nog twee kilometer te bestendigen. Tijdens de laatste keer de kasseienhel naar boven, zie ik iemand langs de kant staan uit te hijgen. Hij heeft een borstnummer aan maar ik heb geen idee of ik 'm inhaal of dubbel. Deze beklimming is er teveel aan voor mij. De benen doen geweldig pijn, de snelheid zakt naar 10km/u en het karakter is helemaal weg. Ik heb het gevoel dat ik aan wandelsnelheid naar boven aan het kruipen ben. Terug aan de taverne zie ik dat ik verrassend goed ingelopen ben op mijn twee voorliggers. Ik probeer nog te versnellen naar de kapel toe maar alle jus is uit de benen.
.jpg)
Ik strand op 4 seconden en kom quasi stappend over de meet. Ik ben helemaal uitgeput en heb even tijd nodig om op adem te komen: veel drinken en sinaasappels eten.
Ik kijk op mijn horloge en ik zie 41:42 staan en daar ben ik wel heel tevreden mee. Uiteindelijk heeft niemand, die later niet opgaf, mij ingehaald.
Een beetje verder staat Stijn te wachten die zegt onder de 39 minuten gelopen te hebben.
We babbelen een hele tijd over hoe zwaar het wel was en wachten tot de de uitslag omhoog gehangen wordt:
Stijn - 13e in 38:41 (SVS heeft een extra topper in de rangen)
Ik - 31e in 41:44 op 154 deelnemers.
Ik ben altijd een beetje sneller in het uitrekenen van de tussenstand in het Dendercriterium dan de mannen van het organiserend comité. Na deze wedstrijd is Stijn al opgeklommen naar de 15e plaats en ik sta 21e.
Bij leven en welzijn, zijn we beide opnieuw present op de Groenloop eind september (ik ben toch al ingeschreven), zeker als ik de week ervoor op mijn fiets kan blijven zitten.
Groetjes, Tom
Ik wou op tijd ter plaatse zijn want die befaamde muur had ik toch graag eens verkend vooraleer we startten. In heel m'n leven was ik daar namelijk nog nooit op geweest (ook niet met de fiets). Meer dan op tijd was ik ginder en ik vond ook redelijk snel parking. Taverne 't Hemelrijck, daar moest ik zijn voor mijn startnummer. Ik kwam langs de andere, minder steile kant de muur op en hoe korter ik bij de taverne kwam, hoe meer mensen ik zag die zich een weg naar boven aan het zwoegen waren. Mijn nummer opgespeld en onmiddellijk de muur in omgekeerde richting afgelopen. Ik zorgde er wel voor dat ik de deelnemers van de 3 en 6 km niet hinderde, al waren er veel die te voet de kasseien trotseerden. Ik liep tot op de Vesten en zag dat wanneer er gedraaid werd op het marktplein, het dan heel de tijd bergop was tot aan de taverne. In totaal 500 meter die we drie keer moesten doen. Op dat moment had ik nog goede hoop dat de eerste twee keer doorkomen op hartslag (Helga was weer zo lief om mij haar Garmin te lenen) en de laatste keer - nog 150 meter extra tot aan de finish aan de kapel - op karakter perfect zou gaan.
Tijdens de verdere opwarming kwam ik ook Stijn tegen dus SVS was voltallig aanwezig. ;-).
Vooraleer we konden starten, stond er nog een muursprint op het programma. Enkele aankomende toppers op 800 en 400 meter die de muur opspurten (300 meter). Die mannen deden er een goede 40 seconden over. Ik had me er al bij neergelegd dat ik er iets langer zou over doen.
Als ik rondkeek en -luisterde leek het me wel een heel sterk deelnemersveld te zijn met verrassend veel triatleten aan hun pakjes te zien. Gelukkig hoorde ik ook deelnemers die hoopten dat ze er maximum 1u20 zouden over doen.
Dat gaf me een goed gevoel dat ik zeker niet de laatste zou zijn. ;-)
Stipt 16u00 iedereen weg. Als we goed 200 meter ver aan de vijver komen, zie ik dat er al een boel volk voor mij loopt, dus toch weer die (te?) rustige start. De eerste kilometer heb ik wat problemen om vlot voorbij andere deelnemers te geraken omdat de weg niet breed is, er best wel veel lopers zijn en het eerste stuk van het parcours goed naar beneden loopt. Sommige stukken loop ik bijna 16km/u en na twee kilometer kom ik door in 7:50. Ik hoop op dat moment dat heel het parcours naar beneden loopt, behalve de muur, maar dat blijkt uiteindelijk ijdele hoop.
Als we op de Vesten komen, gaan we niet onmiddellijk de muur op zoals bij de 3 en 6 km maar lopen we eerst nog een lus met een lekkere kuitenbijter in het midden.
De eerste keer de muur naar boven valt wel mee. De snelheid zakt natuurlijk sterk. Sommige lopers zijn overmoedig en zullen dit later bekopen. Aan het begin van de tweede ronde stapt er al een jonge kerel uit de wedstrijd die me in de eerste kilometers heel vlot voorbij ging. Wanneer we de tweede keer de muur oplopen komt er een andere jongeling in felgeel t-shirt mij fluks voorbijgesneld. Ik ben onder de indruk want bij de eerste passage had hij dit ook al gedaan maar op de vlakkere stukken had ik hem weer ingehaald. Halverwege de beklimming geeft ook hij er de brui aan.
Net zoals de vorige wedstrijden sluip ik gestaag naar voor. Bij het begin van de laatste ronde loopt de persoon die ik bijhaalde op de muur alweer van mij weg. Wanneer we voorbij kilometer 7 zijn, heb ik nog één loper ingehaald en zie ik er drie andere voor mij uitlopen waarvan één het moeilijk heeft. Deze persoon haal ik vrij snel in maar de twee andere zijn gaan vliegen denk ik. Mijn bedoeling is dus om deze positie nog twee kilometer te bestendigen. Tijdens de laatste keer de kasseienhel naar boven, zie ik iemand langs de kant staan uit te hijgen. Hij heeft een borstnummer aan maar ik heb geen idee of ik 'm inhaal of dubbel. Deze beklimming is er teveel aan voor mij. De benen doen geweldig pijn, de snelheid zakt naar 10km/u en het karakter is helemaal weg. Ik heb het gevoel dat ik aan wandelsnelheid naar boven aan het kruipen ben. Terug aan de taverne zie ik dat ik verrassend goed ingelopen ben op mijn twee voorliggers. Ik probeer nog te versnellen naar de kapel toe maar alle jus is uit de benen.
Ik strand op 4 seconden en kom quasi stappend over de meet. Ik ben helemaal uitgeput en heb even tijd nodig om op adem te komen: veel drinken en sinaasappels eten.
Ik kijk op mijn horloge en ik zie 41:42 staan en daar ben ik wel heel tevreden mee. Uiteindelijk heeft niemand, die later niet opgaf, mij ingehaald.
Een beetje verder staat Stijn te wachten die zegt onder de 39 minuten gelopen te hebben.
We babbelen een hele tijd over hoe zwaar het wel was en wachten tot de de uitslag omhoog gehangen wordt:
Stijn - 13e in 38:41 (SVS heeft een extra topper in de rangen)
Ik - 31e in 41:44 op 154 deelnemers.
Ik ben altijd een beetje sneller in het uitrekenen van de tussenstand in het Dendercriterium dan de mannen van het organiserend comité. Na deze wedstrijd is Stijn al opgeklommen naar de 15e plaats en ik sta 21e.
Bij leven en welzijn, zijn we beide opnieuw present op de Groenloop eind september (ik ben toch al ingeschreven), zeker als ik de week ervoor op mijn fiets kan blijven zitten.
Groetjes, Tom
zaterdag 6 september 2014
Najaarsseizoen 2014
Het najaarsseizoen is echt van start gegaan bij SVS. Het begin van de najaarspiste training is zowel aangevat door onze wedstrijdlopers als door onze joggers. Anne heeft zich zelf gewaagd aan testwedstrijd over 2km, met een mooie tijd. Zo kan de coach een verantwoord schema opstellen in functie van haar huidige conditie. Intussen zijn Jody voor de marathon van Boedapest en Stephane voor de marathon van Lisboa volop bezig aan hun voorbereiding. Stephane loopt nu zaterdag een 1/2 marathon als voorbereiding. Jody heeft gisteren deelgenomen aan een 5km testwedstrijd tijdens de pistewedstrijd van Spiridon. De verhoopte eindtijd is gehaald, Jody eindigde zijn 5km wedstrijd, zeer sterk in een deskundig gelopen wedstrijd, in 17m48 Een persoonlijke verbetering van zijn beste tijd met 1m16sec .De vooruitzichten voor Boedapest zijn schitterend. Intussen is Steven aan zijn pre voorbereiding begonnen voor zijn voorjaarsmarathon.Ook zijn 2 testen op de piste en in zijn eentje zijn zeer bevredigend geëindigd,hij liep 2* een 5km in 18m45 en 18m54. Eindtijd van rond de 3u behoort tot de mogelijkheden. Na Karine (die uiteindelijke de 10miles van Middelkerke won bij de 45+dames) en Danny (zie vorig blogverslag) die zeer mooie uitslagen bijeen liepen in de kustwedstrijden, hebben andere van onze wedstrijdatleten ook zeer goede uitslagen behaald in verschillende wedstrijden van het Dendercriterium. In Denderleeuw liep Jody over de 10km een mooie 36m42sec, Stijn volgde iets verder en eindigde in 37m54. Ook in de Tovenaarsloop in Iddergem was SVS vertegenwoordigd door Stijn die over een afstand van 10,3km een zeer goede 39m36sec liep. In de Steenbergjogging over 12km liep Stijn 45m 09 en Tom 49m17. In de Welle jogging over 10km eindigde Stijn in 39:27,Tom in 42m24 en Kristof in 43m54. Zie ook het persoonlijk verslag van Tom... In de wedstrijd van de Roadjoggers behaalde Klaas een mooie 2de plaats op de 6km in een tijd van 21m02. Stijn nam deel aan de 12km en eindigde in 50m38. In de voorlopige tussenstand van het Dendercriteriun staat Stijn op een 19e en Tom op een 28e plaats. Voor iedere van deze lopers en loopsters zeer mooie uitslagen, mits het verder blijven trainen volgens onze methode van verantwoord sporten beloven deze uitslagen het beste voor het najaarsseizoen van SVS, ook voor alle andere leden die zich nu voorbereiden en regelmatig deelnemen aan onze trainingen.
Coach Jan
Coach Jan
maandag 1 september 2014
Tussenstand Dendercriterium (verslag van Tom)
14 juni - Affligemloop - 10 miles:
Omdat ik wegens medische omstandigheden de 10 miles van Antwerpen dit jaar moest laten schieten en Jan berekend had dat ik, op basis van mijn voorgaande wedstrijdresultaten weer enkele minuten van mijn tijd zou moeten kunnen afknabbelen, ging ik op zoek naar een wedstrijd van +/- 16 km. Er zijn er echt wel veel als je goed zoekt (http://www.sportsites.be/loopkalender/): Oostende-Brugge, Waasmunster, Oostmalle, Averbode, ... maar die kwamen allemaal niet goed uit. Uiteindelijk viel mijn keuze op de Affligemloop, onderdeel van het Dendercriterium, niet ver uit de buurt en één week na mijn tweede kwarttriatlon. Normaal zou de conditie dan nog goed moeten zijn.
Ik had op de website al gezien dat het geen vlakke loop zou zijn, daarom verkenden Kristof en ik de woensdag ervoor al eens het parcours: asfalt, kasseien, gras, boswegen mét plassen, veldwegen mét tractorsporen, tussen de velden een sterke wind op kop, tweemaal per ronde de Blakmeers omhoog en dat 3 ronden lang, in totaal 225 hoogtemeters (75 meter per ronde). Kortom een afwisselend en uitdagend parcours voor mij. Ik vond zelfs op een blog een stukje om aan te geven dat Affligem veel zwaarder is dan de 10 miles van Antwerpen: http://yvesevenepoel.skynetblogs.be/archive/2013/06/16/affligemloop-2013.html ;-)
Ik kwam die zaterdag ruim op tijd ter plaatse aan en had bijgevolg voldoende tijd om goed op te warmen. Je start hier in waves: eerst de 10 miles (3 ronden), na 5 minuten de lopers van de 10,6 km (2 ronden) en nog eens 5 minuten later die van de 5,3 km (1 ronde). Laat ik stellen dat 5 minuten tussen elke wave voor mij niet genoeg is om niet voorbij geflitst te worden door de latere podiumplaatsen op de kortere afstanden. ;-)
Ik had me voorgenomen om niet te snel te starten en hoopte op een tijd onder de 1u10 (= mijn besttijd op de 10 miles van Antwerpen in 2013). Uiteindelijk is dat goed gelukt. Ik kon goed tempo houden op de lastige stukken en kwam aan het begin van de tweede ronde iemand tegen die ongeveer hetzelfde tempo liep als ik. Nummer 719 en ik speelden daarna anderhalve ronde haasje-over met elkaar.
In de laatste ronde was hij bergop sterker maar kon ik op karakter aanklampen. In de laatste kilometer, die bergaf gaat, was ik een betere daler waardoor hij niet meer kon volgen. Ik slaagde er in om nog twee andere lopers in te halen en zo te eindigen op een 27e plaats van 103 deelnemers in 1:08:35 (in de officiële uitslag er 5 seconden langer over gedaan maar ik heb pas op start gedrukt bij het overschrijden van de startlijn). Best tevreden van mijn prestatie en zeker geslaagd qua tijd. Het was helemaal mooi toen bleek dat iedereen achteraf nog een grote fles Affligem kreeg.
22 juni - Kriebeljogging Lebbeke - 10,2 km:
Toen ik de uitslag zag van de Affligemloop stond er ook een tussenstand online van het Dendercriterium. Ik maakte een sprong van plaats 106 naar 42 en dat na slechts twee van de vijf manches gelopen te hebben. Ik besliste daarom op zaterdag dat ik de volgende dag zou deelnemen aan de Kriebeljogging in Lebbeke om nog wat meer punten te sprokkelen en zo de eerste SVS-er in de stand te blijven.
Omdat de Kriebeljogging een nieuwe wedstrijd is, viel er niet veel info over te vinden op internet en ik was ook het parcours niet gaan verkennen. Ik zou wel zien tijdens de wedstrijd.
.jpg)
Héél tevreden van deze tijd en door de hoge plaats in de uitslag kwam ik in de top 20 in de tussenstand van het Dendercriterium. Als aandenken kregen we een katoenen T-shirt van de Kriebeljogging. Geef me dan maar liever een fles bier. ;-)
25 juli - SNA jogging Welle - 10,5 km:
Ik heb de smaak te pakken en wil zo hoog mogelijk eindigen in het Dendercriterium. Daarom nam ik op vrijdagavond deel aan de Solidariteitsjogging in Welle. Kristof werd mijn strijdgenoot.
Rekening houdende met mijn fysieke toestand best tevreden. Ik kon niet beter.
In Welle sloten ze terug aan met de traditie: een fles Affligem als beloning. Welle liep wel verrassend snel leeg na de wedstrijd. We lieten dit niet aan ons hart komen en met de supporters gingen we achteraf nog enkele gaan drinken op het terras van een dorpscafeeke.
Na wat eigen berekeningen was ik gezakt in het Dendercriterium naar plaats 30. Door deze wedstrijd sta ik, denk ik, momenteel 25e.
Stijn, die een fenomenale 6e plaats behaalde in 45:08, staat ondertussen reeds 17e.
Vaarwel doel om eerste SVS-er te worden. Snik. ;-)
De volgende wedstrijd is de Muurchallenge: 3 keer de Muur van Geraardsbergen oplopen.
Daarna de Groenloop in het park van Aalst, waarvoor ik mijn jaarlijkse afspraak in Mechelen afzeg.
En midden november nog de Vredesloop, in het centrum van Aalst.
Hopelijk kan ik nog enkele plaatsjes winnen.
Groetjes, Tom
Omdat ik wegens medische omstandigheden de 10 miles van Antwerpen dit jaar moest laten schieten en Jan berekend had dat ik, op basis van mijn voorgaande wedstrijdresultaten weer enkele minuten van mijn tijd zou moeten kunnen afknabbelen, ging ik op zoek naar een wedstrijd van +/- 16 km. Er zijn er echt wel veel als je goed zoekt (http://www.sportsites.be/loopkalender/): Oostende-Brugge, Waasmunster, Oostmalle, Averbode, ... maar die kwamen allemaal niet goed uit. Uiteindelijk viel mijn keuze op de Affligemloop, onderdeel van het Dendercriterium, niet ver uit de buurt en één week na mijn tweede kwarttriatlon. Normaal zou de conditie dan nog goed moeten zijn.
Ik had op de website al gezien dat het geen vlakke loop zou zijn, daarom verkenden Kristof en ik de woensdag ervoor al eens het parcours: asfalt, kasseien, gras, boswegen mét plassen, veldwegen mét tractorsporen, tussen de velden een sterke wind op kop, tweemaal per ronde de Blakmeers omhoog en dat 3 ronden lang, in totaal 225 hoogtemeters (75 meter per ronde). Kortom een afwisselend en uitdagend parcours voor mij. Ik vond zelfs op een blog een stukje om aan te geven dat Affligem veel zwaarder is dan de 10 miles van Antwerpen: http://yvesevenepoel.skynetblogs.be/archive/2013/06/16/affligemloop-2013.html ;-)
Ik kwam die zaterdag ruim op tijd ter plaatse aan en had bijgevolg voldoende tijd om goed op te warmen. Je start hier in waves: eerst de 10 miles (3 ronden), na 5 minuten de lopers van de 10,6 km (2 ronden) en nog eens 5 minuten later die van de 5,3 km (1 ronde). Laat ik stellen dat 5 minuten tussen elke wave voor mij niet genoeg is om niet voorbij geflitst te worden door de latere podiumplaatsen op de kortere afstanden. ;-)
Ik had me voorgenomen om niet te snel te starten en hoopte op een tijd onder de 1u10 (= mijn besttijd op de 10 miles van Antwerpen in 2013). Uiteindelijk is dat goed gelukt. Ik kon goed tempo houden op de lastige stukken en kwam aan het begin van de tweede ronde iemand tegen die ongeveer hetzelfde tempo liep als ik. Nummer 719 en ik speelden daarna anderhalve ronde haasje-over met elkaar.
In de laatste ronde was hij bergop sterker maar kon ik op karakter aanklampen. In de laatste kilometer, die bergaf gaat, was ik een betere daler waardoor hij niet meer kon volgen. Ik slaagde er in om nog twee andere lopers in te halen en zo te eindigen op een 27e plaats van 103 deelnemers in 1:08:35 (in de officiële uitslag er 5 seconden langer over gedaan maar ik heb pas op start gedrukt bij het overschrijden van de startlijn). Best tevreden van mijn prestatie en zeker geslaagd qua tijd. Het was helemaal mooi toen bleek dat iedereen achteraf nog een grote fles Affligem kreeg.
22 juni - Kriebeljogging Lebbeke - 10,2 km:
Toen ik de uitslag zag van de Affligemloop stond er ook een tussenstand online van het Dendercriterium. Ik maakte een sprong van plaats 106 naar 42 en dat na slechts twee van de vijf manches gelopen te hebben. Ik besliste daarom op zaterdag dat ik de volgende dag zou deelnemen aan de Kriebeljogging in Lebbeke om nog wat meer punten te sprokkelen en zo de eerste SVS-er in de stand te blijven.
Omdat de Kriebeljogging een nieuwe wedstrijd is, viel er niet veel info over te vinden op internet en ik was ook het parcours niet gaan verkennen. Ik zou wel zien tijdens de wedstrijd.
De Kriebeljogging is heel gemakkelijk te bereiken, voldoende parking op loopafstand van de start, een volledig autovrij parcours, echt een mooie organisatie.
Maar de omloop is niet zo simpel: een heel stuk off-road. Je kronkelt tussen muren van grassen en onkruid waardoor je geen 15 meter ver kan zien en het stuk langs de spoorweg loop je op gras en stenen.
Hetzelfde principe hier: rustig starten en naar voor kruipen tijdens het lopen. Het positieve hieraan is dat je meer mensen inhaalt dan dat je zelf ingehaald wordt maar de snelle mannen zijn wel onmiddellijk gaan vliegen. ;-) Het ging heel goed. Ik kon continu een hoog tempo ontwikkelen. Het nadeel was dat ik in de tweede ronde, net vooraleer we opnieuw de natuur indoken, ik helemaal alleen kwam te staan. Ik zag niemand meer voor of achter mij lopen. Hierdoor twijfelde ik aan een punt waar we links of rechts konden gaan, of ik hier wel al eens geweest was. Zonder vaart te minderen toch maar rechts gekozen en gelukkig was dit correct. Toen ik aan de spoorweg kwam, twee km van de aankomst, zag ik op 150 meter voor mij iemand lopen. Ik dacht dat ik die nog ging kunnen inhalen maar ik moest af en toe temporiseren. Dankzij mijn eindspurt kwam ik nog op 6 seconden maar die ene extra plaats kon ik niet veroveren. Ik eindigde 19e op 103 deelnemers in 40:03 (zelf afgedrukt na 40:07. Dat komt er van als je geen aankomstlijn trekt).
Maar de omloop is niet zo simpel: een heel stuk off-road. Je kronkelt tussen muren van grassen en onkruid waardoor je geen 15 meter ver kan zien en het stuk langs de spoorweg loop je op gras en stenen.
Hetzelfde principe hier: rustig starten en naar voor kruipen tijdens het lopen. Het positieve hieraan is dat je meer mensen inhaalt dan dat je zelf ingehaald wordt maar de snelle mannen zijn wel onmiddellijk gaan vliegen. ;-) Het ging heel goed. Ik kon continu een hoog tempo ontwikkelen. Het nadeel was dat ik in de tweede ronde, net vooraleer we opnieuw de natuur indoken, ik helemaal alleen kwam te staan. Ik zag niemand meer voor of achter mij lopen. Hierdoor twijfelde ik aan een punt waar we links of rechts konden gaan, of ik hier wel al eens geweest was. Zonder vaart te minderen toch maar rechts gekozen en gelukkig was dit correct. Toen ik aan de spoorweg kwam, twee km van de aankomst, zag ik op 150 meter voor mij iemand lopen. Ik dacht dat ik die nog ging kunnen inhalen maar ik moest af en toe temporiseren. Dankzij mijn eindspurt kwam ik nog op 6 seconden maar die ene extra plaats kon ik niet veroveren. Ik eindigde 19e op 103 deelnemers in 40:03 (zelf afgedrukt na 40:07. Dat komt er van als je geen aankomstlijn trekt).
Héél tevreden van deze tijd en door de hoge plaats in de uitslag kwam ik in de top 20 in de tussenstand van het Dendercriterium. Als aandenken kregen we een katoenen T-shirt van de Kriebeljogging. Geef me dan maar liever een fles bier. ;-)
25 juli - SNA jogging Welle - 10,5 km:
Ik heb de smaak te pakken en wil zo hoog mogelijk eindigen in het Dendercriterium. Daarom nam ik op vrijdagavond deel aan de Solidariteitsjogging in Welle. Kristof werd mijn strijdgenoot.
Tijdens de opwarming komen we Klaas Vonck tegen. Hij weet ons te zeggen dat het een ander parcours is dan vorig jaar en dat het best wel pittig is. Klaas wordt mooi 3e op de 7 km. Knappe prestatie!! Kristof en ik warmen samen een beetje op maar ik heb niet zo een goed gevoel. Ik ben mijn wonden nog aan het likken van mijn valpartijen tijdens een 1/8e triatlon 10 dagen ervoor.
In tussentijd heeft ook mijn hartslagmeter van mijn Garmin het begeven maar is Helga zo lief om mij haar Forerunner te lenen.
Zoals gewoonlijk is het plan traag starten. Na 1 km komen we door aan 4:05 en persoonlijk vind ik dat wat traag dus ik versnel een beetje maar na een kilometer komt Kristof alweer aansluiten. Samen lopen we aan een goed tempo de eerste 2 ronden maar bij de start van de derde ronde gaan er plots twee lopers ons voorbij. Ik denk aan mijn klassement en ik versnel om aan te pikken bij de tweede loper. Ik doe nog teken naar Kristof dat hij moet volgen maar hij moet even passen. Samen met mijn nieuwe kompaan leggen we een snelle laatste ronde af waarbij we nog verschillende lopers voorbij gaan. Ik dacht dat ik hem in de sprint nog zou kunnen kloppen maar hij had mij door. Hij begon vroeger te sprinten en zat nog frisser dus ik ben eerlijk op mijn waarde geklopt. Ik eindigde 30e op 147 (sterk deelnemersveld vergeleken met vorig jaar) in 42:18 (officieel 42:24, het nadeel van manuele tijdsregistratie en geen duidelijke finishlijn). Kristof kwam 9 plaatsen later binnen in iets meer dan 43 minuten.
In tussentijd heeft ook mijn hartslagmeter van mijn Garmin het begeven maar is Helga zo lief om mij haar Forerunner te lenen.
Zoals gewoonlijk is het plan traag starten. Na 1 km komen we door aan 4:05 en persoonlijk vind ik dat wat traag dus ik versnel een beetje maar na een kilometer komt Kristof alweer aansluiten. Samen lopen we aan een goed tempo de eerste 2 ronden maar bij de start van de derde ronde gaan er plots twee lopers ons voorbij. Ik denk aan mijn klassement en ik versnel om aan te pikken bij de tweede loper. Ik doe nog teken naar Kristof dat hij moet volgen maar hij moet even passen. Samen met mijn nieuwe kompaan leggen we een snelle laatste ronde af waarbij we nog verschillende lopers voorbij gaan. Ik dacht dat ik hem in de sprint nog zou kunnen kloppen maar hij had mij door. Hij begon vroeger te sprinten en zat nog frisser dus ik ben eerlijk op mijn waarde geklopt. Ik eindigde 30e op 147 (sterk deelnemersveld vergeleken met vorig jaar) in 42:18 (officieel 42:24, het nadeel van manuele tijdsregistratie en geen duidelijke finishlijn). Kristof kwam 9 plaatsen later binnen in iets meer dan 43 minuten.
Rekening houdende met mijn fysieke toestand best tevreden. Ik kon niet beter.
In Welle sloten ze terug aan met de traditie: een fles Affligem als beloning. Welle liep wel verrassend snel leeg na de wedstrijd. We lieten dit niet aan ons hart komen en met de supporters gingen we achteraf nog enkele gaan drinken op het terras van een dorpscafeeke.
Ondertussen ben ik al opgeklommen naar plaats 15 in het Dendercriterium maar een nieuw lid, Stijn De Blander, zal snel over mij springen. Hij eindigde in Welle 15e in 39:27.
23 augustus - Steenbergjogging Erpe-Mere - 12 km:
23 augustus - Steenbergjogging Erpe-Mere - 12 km:
Omdat ik de twee vorige manches niet heb kunnen meelopen wegens vakantie is het de bedoeling om aan de start te komen van de laaste 4 wedstrijden, te beginnen met de Steenbergjogging in Erpe-Mere. Nog maar een goede week terug van 10 dagen platte rust heb ik op dinsdag een goede intervaltraining gehad en ga ik op donderdag in m'n eentje (zelfstandigen moeten werken op zaterdag dus Kristof kan mij niet vergezellen) het parcours verkennen. De start ligt 1,5 km verwijderd van de aankomst. Tussen deze twee punten ligt een finse piste en een verharde bosweg. Lastig om te lopen en ook niet helemaal vlak. Op het einde van de ronde loop je ook nog in het bos maar dan onverhard (zeker met de regen van de laatste dagen) en tussenin heb je eerst een klim van 750 meter en daarna een veldweg met tractorsporen waar de wind vol op de neus blaast. Dus weer een zwaar parcours en dat 12 km lang. Ik loop de ronde tweemaal en heb achteraf wel een goed gevoel. Ik zou heel tevreden zijn met een tijd onder de 50 minuten. Ter vergelijking: in het begin van het jaar liep ik op de Dirk Martencorrida net onder de 50 minuten maar dat is een veel vlakker parcours.
Mijn hartslagmeter is nog steeds stuk en ik wil niet steeds anderen lastig vallen dus ik ga het op gevoel moeten doen. Alle afstanden starten samen dus een boel lopers stuiven reeds weg als ik mijn Garmin nog moet indrukken. Rustig starten, zoals altijd, maar na 1 km is de tussentijd 4:20. Oei, da's toch wel veel te traag als ik onder de 50 minuten wil duiken. Ik versnel dus op het stuk bergop. Dat voelt goed aan en ik kan zo blijven doorgaan op mijn elan. Steeds opnieuw steek ik lopers voorbij (hier zullen er verschillende bij gezeten hebben die een kortere afstand liepen) maar bij de start van de derde en laatste ronde zit ik toch weer alleen. Ik wil niet temporiseren om geen achtervolger terug te laten komen dus ik beslis om naar de loper voor mij te lopen. Ik wil bij hem zijn vooraleer we aan de laatste beklimming starten. Dat lukt en halverwege de klim kies ik voor de binnenbocht en kan ik zo van hem weglopen. Ik weet niet of het wel zo een goed idee is want het stuk veld met wind op kop moet nog komen en de loper voor mij zit veel te ver om er vlot naartoe te kunnen. Ik leg me neer bij deze plaats en loop op een constant tempo verder. Op een dikke kilometer van de aankomst zie ik dat de loper voor mij begint stil te vallen. Zou ik toch nog een plaats kunnen winnen? Het plan is om bij hem te zijn tegen dat we opnieuw het bos induiken voor de laatste 500 meter. Ik kom tot op 10 meter van hem en moet even recupereren. Ondertussen denk ik dat ik niet te kort bij hem wil zitten zodat ik met een verrassende eindsprint erop en erover kan gaan. Dat is wel even gerekend zonder de man die met mij de laatste beklimming heeft gelopen. Hij komt mij op een onverwacht moment voorbij gesneld, nog veel te ver van de finish. Dit kan ik niet laten gebeuren. Ik klamp onmiddellijk aan en begin mee te sprinten. Onze voorganger heeft dit in het snuitje en begint ook te sprinten. Het zal toch niet waar zijn zeker: in plaats van nog één plaats te winnen, ga ik er nog één verliezen maar dan... blijkbaar heeft de achterligger zch misrekend en op 150 meter geeft hij er de brui aan. Hij vertraagt zo abrupt dat ik bijna in z'n rug loop. Met een handgebaar maakt hij duidelijk dat ik hem voorbij mag gaan. Eén voorbij, nog één te gaan. Ik haal alles uit de kast en op 75 meter van de aankomst geeft ook deze tegenstander aan dat ik hem voorbij mag lopen want dat het niet meer gaat. Opdracht geslaagd. Ik eindig 27e op 123 in 49:14 (officieel 49:17 - de aankomst was met een chip maar de start niet). Zeer tevreden over de tijd, de plaats valt wat tegen. Het Dendercriterium trekt een sterk deelnemersveld aan. Met deze tijd zou ik vorig jaar 10 plaatsen hoger geëindigd zijn.
En weer krijgen we een grote fles bier. Deze keer Delirium Tremens.
Mijn hartslagmeter is nog steeds stuk en ik wil niet steeds anderen lastig vallen dus ik ga het op gevoel moeten doen. Alle afstanden starten samen dus een boel lopers stuiven reeds weg als ik mijn Garmin nog moet indrukken. Rustig starten, zoals altijd, maar na 1 km is de tussentijd 4:20. Oei, da's toch wel veel te traag als ik onder de 50 minuten wil duiken. Ik versnel dus op het stuk bergop. Dat voelt goed aan en ik kan zo blijven doorgaan op mijn elan. Steeds opnieuw steek ik lopers voorbij (hier zullen er verschillende bij gezeten hebben die een kortere afstand liepen) maar bij de start van de derde en laatste ronde zit ik toch weer alleen. Ik wil niet temporiseren om geen achtervolger terug te laten komen dus ik beslis om naar de loper voor mij te lopen. Ik wil bij hem zijn vooraleer we aan de laatste beklimming starten. Dat lukt en halverwege de klim kies ik voor de binnenbocht en kan ik zo van hem weglopen. Ik weet niet of het wel zo een goed idee is want het stuk veld met wind op kop moet nog komen en de loper voor mij zit veel te ver om er vlot naartoe te kunnen. Ik leg me neer bij deze plaats en loop op een constant tempo verder. Op een dikke kilometer van de aankomst zie ik dat de loper voor mij begint stil te vallen. Zou ik toch nog een plaats kunnen winnen? Het plan is om bij hem te zijn tegen dat we opnieuw het bos induiken voor de laatste 500 meter. Ik kom tot op 10 meter van hem en moet even recupereren. Ondertussen denk ik dat ik niet te kort bij hem wil zitten zodat ik met een verrassende eindsprint erop en erover kan gaan. Dat is wel even gerekend zonder de man die met mij de laatste beklimming heeft gelopen. Hij komt mij op een onverwacht moment voorbij gesneld, nog veel te ver van de finish. Dit kan ik niet laten gebeuren. Ik klamp onmiddellijk aan en begin mee te sprinten. Onze voorganger heeft dit in het snuitje en begint ook te sprinten. Het zal toch niet waar zijn zeker: in plaats van nog één plaats te winnen, ga ik er nog één verliezen maar dan... blijkbaar heeft de achterligger zch misrekend en op 150 meter geeft hij er de brui aan. Hij vertraagt zo abrupt dat ik bijna in z'n rug loop. Met een handgebaar maakt hij duidelijk dat ik hem voorbij mag gaan. Eén voorbij, nog één te gaan. Ik haal alles uit de kast en op 75 meter van de aankomst geeft ook deze tegenstander aan dat ik hem voorbij mag lopen want dat het niet meer gaat. Opdracht geslaagd. Ik eindig 27e op 123 in 49:14 (officieel 49:17 - de aankomst was met een chip maar de start niet). Zeer tevreden over de tijd, de plaats valt wat tegen. Het Dendercriterium trekt een sterk deelnemersveld aan. Met deze tijd zou ik vorig jaar 10 plaatsen hoger geëindigd zijn.
En weer krijgen we een grote fles bier. Deze keer Delirium Tremens.
Na wat eigen berekeningen was ik gezakt in het Dendercriterium naar plaats 30. Door deze wedstrijd sta ik, denk ik, momenteel 25e.
Stijn, die een fenomenale 6e plaats behaalde in 45:08, staat ondertussen reeds 17e.
Vaarwel doel om eerste SVS-er te worden. Snik. ;-)
De volgende wedstrijd is de Muurchallenge: 3 keer de Muur van Geraardsbergen oplopen.
Daarna de Groenloop in het park van Aalst, waarvoor ik mijn jaarlijkse afspraak in Mechelen afzeg.
En midden november nog de Vredesloop, in het centrum van Aalst.
Hopelijk kan ik nog enkele plaatsjes winnen.
Groetjes, Tom
Abonneren op:
Posts (Atom)