Omdat ik wegens medische omstandigheden de 10 miles van Antwerpen dit jaar moest laten schieten en Jan berekend had dat ik, op basis van mijn voorgaande wedstrijdresultaten weer enkele minuten van mijn tijd zou moeten kunnen afknabbelen, ging ik op zoek naar een wedstrijd van +/- 16 km. Er zijn er echt wel veel als je goed zoekt (http://www.sportsites.be/loopkalender/): Oostende-Brugge, Waasmunster, Oostmalle, Averbode, ... maar die kwamen allemaal niet goed uit. Uiteindelijk viel mijn keuze op de Affligemloop, onderdeel van het Dendercriterium, niet ver uit de buurt en één week na mijn tweede kwarttriatlon. Normaal zou de conditie dan nog goed moeten zijn.
Ik had op de website al gezien dat het geen vlakke loop zou zijn, daarom verkenden Kristof en ik de woensdag ervoor al eens het parcours: asfalt, kasseien, gras, boswegen mét plassen, veldwegen mét tractorsporen, tussen de velden een sterke wind op kop, tweemaal per ronde de Blakmeers omhoog en dat 3 ronden lang, in totaal 225 hoogtemeters (75 meter per ronde). Kortom een afwisselend en uitdagend parcours voor mij. Ik vond zelfs op een blog een stukje om aan te geven dat Affligem veel zwaarder is dan de 10 miles van Antwerpen: http://yvesevenepoel.skynetblogs.be/archive/2013/06/16/affligemloop-2013.html ;-)
Ik kwam die zaterdag ruim op tijd ter plaatse aan en had bijgevolg voldoende tijd om goed op te warmen. Je start hier in waves: eerst de 10 miles (3 ronden), na 5 minuten de lopers van de 10,6 km (2 ronden) en nog eens 5 minuten later die van de 5,3 km (1 ronde). Laat ik stellen dat 5 minuten tussen elke wave voor mij niet genoeg is om niet voorbij geflitst te worden door de latere podiumplaatsen op de kortere afstanden. ;-)
Ik had me voorgenomen om niet te snel te starten en hoopte op een tijd onder de 1u10 (= mijn besttijd op de 10 miles van Antwerpen in 2013). Uiteindelijk is dat goed gelukt. Ik kon goed tempo houden op de lastige stukken en kwam aan het begin van de tweede ronde iemand tegen die ongeveer hetzelfde tempo liep als ik. Nummer 719 en ik speelden daarna anderhalve ronde haasje-over met elkaar.
In de laatste ronde was hij bergop sterker maar kon ik op karakter aanklampen. In de laatste kilometer, die bergaf gaat, was ik een betere daler waardoor hij niet meer kon volgen. Ik slaagde er in om nog twee andere lopers in te halen en zo te eindigen op een 27e plaats van 103 deelnemers in 1:08:35 (in de officiële uitslag er 5 seconden langer over gedaan maar ik heb pas op start gedrukt bij het overschrijden van de startlijn). Best tevreden van mijn prestatie en zeker geslaagd qua tijd. Het was helemaal mooi toen bleek dat iedereen achteraf nog een grote fles Affligem kreeg.
22 juni - Kriebeljogging Lebbeke - 10,2 km:
Toen ik de uitslag zag van de Affligemloop stond er ook een tussenstand online van het Dendercriterium. Ik maakte een sprong van plaats 106 naar 42 en dat na slechts twee van de vijf manches gelopen te hebben. Ik besliste daarom op zaterdag dat ik de volgende dag zou deelnemen aan de Kriebeljogging in Lebbeke om nog wat meer punten te sprokkelen en zo de eerste SVS-er in de stand te blijven.
Omdat de Kriebeljogging een nieuwe wedstrijd is, viel er niet veel info over te vinden op internet en ik was ook het parcours niet gaan verkennen. Ik zou wel zien tijdens de wedstrijd.
De Kriebeljogging is heel gemakkelijk te bereiken, voldoende parking op loopafstand van de start, een volledig autovrij parcours, echt een mooie organisatie.
Maar de omloop is niet zo simpel: een heel stuk off-road. Je kronkelt tussen muren van grassen en onkruid waardoor je geen 15 meter ver kan zien en het stuk langs de spoorweg loop je op gras en stenen.
Hetzelfde principe hier: rustig starten en naar voor kruipen tijdens het lopen. Het positieve hieraan is dat je meer mensen inhaalt dan dat je zelf ingehaald wordt maar de snelle mannen zijn wel onmiddellijk gaan vliegen. ;-) Het ging heel goed. Ik kon continu een hoog tempo ontwikkelen. Het nadeel was dat ik in de tweede ronde, net vooraleer we opnieuw de natuur indoken, ik helemaal alleen kwam te staan. Ik zag niemand meer voor of achter mij lopen. Hierdoor twijfelde ik aan een punt waar we links of rechts konden gaan, of ik hier wel al eens geweest was. Zonder vaart te minderen toch maar rechts gekozen en gelukkig was dit correct. Toen ik aan de spoorweg kwam, twee km van de aankomst, zag ik op 150 meter voor mij iemand lopen. Ik dacht dat ik die nog ging kunnen inhalen maar ik moest af en toe temporiseren. Dankzij mijn eindspurt kwam ik nog op 6 seconden maar die ene extra plaats kon ik niet veroveren. Ik eindigde 19e op 103 deelnemers in 40:03 (zelf afgedrukt na 40:07. Dat komt er van als je geen aankomstlijn trekt).
Maar de omloop is niet zo simpel: een heel stuk off-road. Je kronkelt tussen muren van grassen en onkruid waardoor je geen 15 meter ver kan zien en het stuk langs de spoorweg loop je op gras en stenen.
Hetzelfde principe hier: rustig starten en naar voor kruipen tijdens het lopen. Het positieve hieraan is dat je meer mensen inhaalt dan dat je zelf ingehaald wordt maar de snelle mannen zijn wel onmiddellijk gaan vliegen. ;-) Het ging heel goed. Ik kon continu een hoog tempo ontwikkelen. Het nadeel was dat ik in de tweede ronde, net vooraleer we opnieuw de natuur indoken, ik helemaal alleen kwam te staan. Ik zag niemand meer voor of achter mij lopen. Hierdoor twijfelde ik aan een punt waar we links of rechts konden gaan, of ik hier wel al eens geweest was. Zonder vaart te minderen toch maar rechts gekozen en gelukkig was dit correct. Toen ik aan de spoorweg kwam, twee km van de aankomst, zag ik op 150 meter voor mij iemand lopen. Ik dacht dat ik die nog ging kunnen inhalen maar ik moest af en toe temporiseren. Dankzij mijn eindspurt kwam ik nog op 6 seconden maar die ene extra plaats kon ik niet veroveren. Ik eindigde 19e op 103 deelnemers in 40:03 (zelf afgedrukt na 40:07. Dat komt er van als je geen aankomstlijn trekt).
.jpg)
Héél tevreden van deze tijd en door de hoge plaats in de uitslag kwam ik in de top 20 in de tussenstand van het Dendercriterium. Als aandenken kregen we een katoenen T-shirt van de Kriebeljogging. Geef me dan maar liever een fles bier. ;-)
25 juli - SNA jogging Welle - 10,5 km:
Ik heb de smaak te pakken en wil zo hoog mogelijk eindigen in het Dendercriterium. Daarom nam ik op vrijdagavond deel aan de Solidariteitsjogging in Welle. Kristof werd mijn strijdgenoot.
Tijdens de opwarming komen we Klaas Vonck tegen. Hij weet ons te zeggen dat het een ander parcours is dan vorig jaar en dat het best wel pittig is. Klaas wordt mooi 3e op de 7 km. Knappe prestatie!! Kristof en ik warmen samen een beetje op maar ik heb niet zo een goed gevoel. Ik ben mijn wonden nog aan het likken van mijn valpartijen tijdens een 1/8e triatlon 10 dagen ervoor.
In tussentijd heeft ook mijn hartslagmeter van mijn Garmin het begeven maar is Helga zo lief om mij haar Forerunner te lenen.
Zoals gewoonlijk is het plan traag starten. Na 1 km komen we door aan 4:05 en persoonlijk vind ik dat wat traag dus ik versnel een beetje maar na een kilometer komt Kristof alweer aansluiten. Samen lopen we aan een goed tempo de eerste 2 ronden maar bij de start van de derde ronde gaan er plots twee lopers ons voorbij. Ik denk aan mijn klassement en ik versnel om aan te pikken bij de tweede loper. Ik doe nog teken naar Kristof dat hij moet volgen maar hij moet even passen. Samen met mijn nieuwe kompaan leggen we een snelle laatste ronde af waarbij we nog verschillende lopers voorbij gaan. Ik dacht dat ik hem in de sprint nog zou kunnen kloppen maar hij had mij door. Hij begon vroeger te sprinten en zat nog frisser dus ik ben eerlijk op mijn waarde geklopt. Ik eindigde 30e op 147 (sterk deelnemersveld vergeleken met vorig jaar) in 42:18 (officieel 42:24, het nadeel van manuele tijdsregistratie en geen duidelijke finishlijn). Kristof kwam 9 plaatsen later binnen in iets meer dan 43 minuten.
In tussentijd heeft ook mijn hartslagmeter van mijn Garmin het begeven maar is Helga zo lief om mij haar Forerunner te lenen.
Zoals gewoonlijk is het plan traag starten. Na 1 km komen we door aan 4:05 en persoonlijk vind ik dat wat traag dus ik versnel een beetje maar na een kilometer komt Kristof alweer aansluiten. Samen lopen we aan een goed tempo de eerste 2 ronden maar bij de start van de derde ronde gaan er plots twee lopers ons voorbij. Ik denk aan mijn klassement en ik versnel om aan te pikken bij de tweede loper. Ik doe nog teken naar Kristof dat hij moet volgen maar hij moet even passen. Samen met mijn nieuwe kompaan leggen we een snelle laatste ronde af waarbij we nog verschillende lopers voorbij gaan. Ik dacht dat ik hem in de sprint nog zou kunnen kloppen maar hij had mij door. Hij begon vroeger te sprinten en zat nog frisser dus ik ben eerlijk op mijn waarde geklopt. Ik eindigde 30e op 147 (sterk deelnemersveld vergeleken met vorig jaar) in 42:18 (officieel 42:24, het nadeel van manuele tijdsregistratie en geen duidelijke finishlijn). Kristof kwam 9 plaatsen later binnen in iets meer dan 43 minuten.
Rekening houdende met mijn fysieke toestand best tevreden. Ik kon niet beter.
In Welle sloten ze terug aan met de traditie: een fles Affligem als beloning. Welle liep wel verrassend snel leeg na de wedstrijd. We lieten dit niet aan ons hart komen en met de supporters gingen we achteraf nog enkele gaan drinken op het terras van een dorpscafeeke.
Ondertussen ben ik al opgeklommen naar plaats 15 in het Dendercriterium maar een nieuw lid, Stijn De Blander, zal snel over mij springen. Hij eindigde in Welle 15e in 39:27.
23 augustus - Steenbergjogging Erpe-Mere - 12 km:
23 augustus - Steenbergjogging Erpe-Mere - 12 km:
Omdat ik de twee vorige manches niet heb kunnen meelopen wegens vakantie is het de bedoeling om aan de start te komen van de laaste 4 wedstrijden, te beginnen met de Steenbergjogging in Erpe-Mere. Nog maar een goede week terug van 10 dagen platte rust heb ik op dinsdag een goede intervaltraining gehad en ga ik op donderdag in m'n eentje (zelfstandigen moeten werken op zaterdag dus Kristof kan mij niet vergezellen) het parcours verkennen. De start ligt 1,5 km verwijderd van de aankomst. Tussen deze twee punten ligt een finse piste en een verharde bosweg. Lastig om te lopen en ook niet helemaal vlak. Op het einde van de ronde loop je ook nog in het bos maar dan onverhard (zeker met de regen van de laatste dagen) en tussenin heb je eerst een klim van 750 meter en daarna een veldweg met tractorsporen waar de wind vol op de neus blaast. Dus weer een zwaar parcours en dat 12 km lang. Ik loop de ronde tweemaal en heb achteraf wel een goed gevoel. Ik zou heel tevreden zijn met een tijd onder de 50 minuten. Ter vergelijking: in het begin van het jaar liep ik op de Dirk Martencorrida net onder de 50 minuten maar dat is een veel vlakker parcours.
Mijn hartslagmeter is nog steeds stuk en ik wil niet steeds anderen lastig vallen dus ik ga het op gevoel moeten doen. Alle afstanden starten samen dus een boel lopers stuiven reeds weg als ik mijn Garmin nog moet indrukken. Rustig starten, zoals altijd, maar na 1 km is de tussentijd 4:20. Oei, da's toch wel veel te traag als ik onder de 50 minuten wil duiken. Ik versnel dus op het stuk bergop. Dat voelt goed aan en ik kan zo blijven doorgaan op mijn elan. Steeds opnieuw steek ik lopers voorbij (hier zullen er verschillende bij gezeten hebben die een kortere afstand liepen) maar bij de start van de derde en laatste ronde zit ik toch weer alleen. Ik wil niet temporiseren om geen achtervolger terug te laten komen dus ik beslis om naar de loper voor mij te lopen. Ik wil bij hem zijn vooraleer we aan de laatste beklimming starten. Dat lukt en halverwege de klim kies ik voor de binnenbocht en kan ik zo van hem weglopen. Ik weet niet of het wel zo een goed idee is want het stuk veld met wind op kop moet nog komen en de loper voor mij zit veel te ver om er vlot naartoe te kunnen. Ik leg me neer bij deze plaats en loop op een constant tempo verder. Op een dikke kilometer van de aankomst zie ik dat de loper voor mij begint stil te vallen. Zou ik toch nog een plaats kunnen winnen? Het plan is om bij hem te zijn tegen dat we opnieuw het bos induiken voor de laatste 500 meter. Ik kom tot op 10 meter van hem en moet even recupereren. Ondertussen denk ik dat ik niet te kort bij hem wil zitten zodat ik met een verrassende eindsprint erop en erover kan gaan. Dat is wel even gerekend zonder de man die met mij de laatste beklimming heeft gelopen. Hij komt mij op een onverwacht moment voorbij gesneld, nog veel te ver van de finish. Dit kan ik niet laten gebeuren. Ik klamp onmiddellijk aan en begin mee te sprinten. Onze voorganger heeft dit in het snuitje en begint ook te sprinten. Het zal toch niet waar zijn zeker: in plaats van nog één plaats te winnen, ga ik er nog één verliezen maar dan... blijkbaar heeft de achterligger zch misrekend en op 150 meter geeft hij er de brui aan. Hij vertraagt zo abrupt dat ik bijna in z'n rug loop. Met een handgebaar maakt hij duidelijk dat ik hem voorbij mag gaan. Eén voorbij, nog één te gaan. Ik haal alles uit de kast en op 75 meter van de aankomst geeft ook deze tegenstander aan dat ik hem voorbij mag lopen want dat het niet meer gaat. Opdracht geslaagd. Ik eindig 27e op 123 in 49:14 (officieel 49:17 - de aankomst was met een chip maar de start niet). Zeer tevreden over de tijd, de plaats valt wat tegen. Het Dendercriterium trekt een sterk deelnemersveld aan. Met deze tijd zou ik vorig jaar 10 plaatsen hoger geëindigd zijn.
En weer krijgen we een grote fles bier. Deze keer Delirium Tremens.
Mijn hartslagmeter is nog steeds stuk en ik wil niet steeds anderen lastig vallen dus ik ga het op gevoel moeten doen. Alle afstanden starten samen dus een boel lopers stuiven reeds weg als ik mijn Garmin nog moet indrukken. Rustig starten, zoals altijd, maar na 1 km is de tussentijd 4:20. Oei, da's toch wel veel te traag als ik onder de 50 minuten wil duiken. Ik versnel dus op het stuk bergop. Dat voelt goed aan en ik kan zo blijven doorgaan op mijn elan. Steeds opnieuw steek ik lopers voorbij (hier zullen er verschillende bij gezeten hebben die een kortere afstand liepen) maar bij de start van de derde en laatste ronde zit ik toch weer alleen. Ik wil niet temporiseren om geen achtervolger terug te laten komen dus ik beslis om naar de loper voor mij te lopen. Ik wil bij hem zijn vooraleer we aan de laatste beklimming starten. Dat lukt en halverwege de klim kies ik voor de binnenbocht en kan ik zo van hem weglopen. Ik weet niet of het wel zo een goed idee is want het stuk veld met wind op kop moet nog komen en de loper voor mij zit veel te ver om er vlot naartoe te kunnen. Ik leg me neer bij deze plaats en loop op een constant tempo verder. Op een dikke kilometer van de aankomst zie ik dat de loper voor mij begint stil te vallen. Zou ik toch nog een plaats kunnen winnen? Het plan is om bij hem te zijn tegen dat we opnieuw het bos induiken voor de laatste 500 meter. Ik kom tot op 10 meter van hem en moet even recupereren. Ondertussen denk ik dat ik niet te kort bij hem wil zitten zodat ik met een verrassende eindsprint erop en erover kan gaan. Dat is wel even gerekend zonder de man die met mij de laatste beklimming heeft gelopen. Hij komt mij op een onverwacht moment voorbij gesneld, nog veel te ver van de finish. Dit kan ik niet laten gebeuren. Ik klamp onmiddellijk aan en begin mee te sprinten. Onze voorganger heeft dit in het snuitje en begint ook te sprinten. Het zal toch niet waar zijn zeker: in plaats van nog één plaats te winnen, ga ik er nog één verliezen maar dan... blijkbaar heeft de achterligger zch misrekend en op 150 meter geeft hij er de brui aan. Hij vertraagt zo abrupt dat ik bijna in z'n rug loop. Met een handgebaar maakt hij duidelijk dat ik hem voorbij mag gaan. Eén voorbij, nog één te gaan. Ik haal alles uit de kast en op 75 meter van de aankomst geeft ook deze tegenstander aan dat ik hem voorbij mag lopen want dat het niet meer gaat. Opdracht geslaagd. Ik eindig 27e op 123 in 49:14 (officieel 49:17 - de aankomst was met een chip maar de start niet). Zeer tevreden over de tijd, de plaats valt wat tegen. Het Dendercriterium trekt een sterk deelnemersveld aan. Met deze tijd zou ik vorig jaar 10 plaatsen hoger geëindigd zijn.
En weer krijgen we een grote fles bier. Deze keer Delirium Tremens.
Na wat eigen berekeningen was ik gezakt in het Dendercriterium naar plaats 30. Door deze wedstrijd sta ik, denk ik, momenteel 25e.
Stijn, die een fenomenale 6e plaats behaalde in 45:08, staat ondertussen reeds 17e.
Vaarwel doel om eerste SVS-er te worden. Snik. ;-)
De volgende wedstrijd is de Muurchallenge: 3 keer de Muur van Geraardsbergen oplopen.
Daarna de Groenloop in het park van Aalst, waarvoor ik mijn jaarlijkse afspraak in Mechelen afzeg.
En midden november nog de Vredesloop, in het centrum van Aalst.
Hopelijk kan ik nog enkele plaatsjes winnen.
Groetjes, Tom
