"Beste leden,
Graag brengen we verslag uit van een spannende
en bewogen marathon te Utrecht. Alle ogen gericht op ons bestuur: Gunther en
Tijl gingen tonen wat de schema’s van Jean teweeg kunnen brengen.
Het weer was
niet bepaald uitnodigend, de spanning zat er duidelijk in. Eerst was er een
gezellige avond vooraf met nog een extra portie verse koolhydraten en allerlei voorbereidingen.
Na veel wikken en wegen over lopen met band of zonder, bevestiging van het
startnummer en het instellen van de Garmin
leek alles klaar. Of toch niet, Tijl? De energievoorraad voor tijdens de
marathon, oeps, die ligt nog thuis in de frigo. Gelukkig is er de jaarbeurs,
een beetje vroeger opstaan dus. Een diepe slaap was moeilijk te vatten, een
lekker ontbijtbuffet dat ging er nadien wel in. Even naar buiten kijken,
voorlopig viel het gemiezer en de wind nog mee, maar voor hoelang? Geen tijd om
ons daar nu zorgen over te maken. Op naar de start, in het startvak net achter
de professionals!
Het verlossende startschot brengt een kleine 600 atleten in beweging. Dit is het moment van de waarheid. De hartslagmeter van Gunther blijkt niet te werken. Dat wordt lopen op het gevoel. Met een bril op blijven lopen, is evenmin haalbaar gezien de aanhoudende regen. Wat kan er nu nog misgaan? De wind, die zit mee in het complot. Na een goede doorkomst op de halve marathon, wordt het weer slechter: steeds meer wind en regen. Toch ziet Tijl er op km 27 nog fris uit. Hij loopt gelijkmatig verder, net voor de pacers van 4 uur.
Boos op mezelf ga ik op zoek in de massa, de
massagepost, de jaarbeurs door, terug naar de finish. Dit ziet er gevaarlijk
uit. Dan krijg ik hem eindelijk aan de lijn: klaar om in bad te stappen met de
wetenschap dat hij het nog steeds kan. En hoe, ondanks het rotweer toch onder
de 3 uur (2u59) lopen. Wat een prestatie, een enorme opluchting. Hij heeft het toch
maar weer gefikst, schiet er door me heen. Dit is echt iets voor hem: wat bijna
onmogelijk is, toch mogelijk maken!
Nu terug naar Tijl, deze aankomst mag niet
gemist worden. Al lopend, kan ik hem voorbij km 39 uit de wind houden. Het gaat
goed, zeer goed zelfs. We lachen nog een halve km voor de finish als ik opmerk:
hier zou ons Wisken stoppen. Nog een beetje kunnen we versnellen en dan de eindmeet!
Het fantastiche gevoel van ontlading gaat zelfs door mij heen. Wat een
ontroerend en mooi moment, met 3u 56 op de klok. Tijl en Gunther hebben allebei
het beste van zichzelf gegeven. Ze houden er ongetwijfeld een bijzondere
herinnering aan over. De loopkriebel, de schema’s van onze coach Jean en hun
doorzettingsvermogen verrichten blijkbaar wonderen… samen met de steun en het
medeleven van onze oprechte SVS leden.
In naam van Gunther en Tijl: dank je wel!"
Deze zondag zijn er nog 2 krakken aan de beurt. Luc gaat racen in Rotterdam en Joelle gaat vliegen in Parijs (voelen jullie de druk al op jullie schouders mannen?!). Ik weet dat iedereen zijn duimen stillekes aan getrained zijn. Dus we gaan er ook deze keer voor. We steken deze 2 leden een welgemeend hart onder de riem.
 |
| Go Go Go Luc & Joelle |
