20 km van Brussel

Het is en blijft een evenement waar je als loper ooit eens wil aan meedoen. De massa is indrukwekkend alsook het kader waarin je loopt.
Ook enkele van onze clubleden stonden tussen de meer dan 37.000 - alstublieft - deelnemers. Het was het ideale loopweer. Niet zo warm als de voorgaande edities. We verwachtten dan ook mooie resultaten.

En ze lieten ons niet op onze honger zitten. Leuk als de coach op zondagavond volgende berichtje stuurt:

"Beste vrienden,

Heet van de naald.

Onze mannelijke en vrouwelijke vertegenwoordigers in de 20km van Brussel zijn persoonlijk heel tevreden over hun wedstrijd en eindtijd. Dus ook de coach is een gelukkig man Verslagen volgen later.

De tijden:

Carine 2u04

Peggy: 2u

Maarten:1u22

Lieven:1u28

Tom 1u28.
Proficiat aan onze atleten.

coach jan en bestuur SVS"

Geef toe, we mogen terecht fier zijn. Lieven stuurde ons gisteren zijn ervaring mee:

"De 20km door Brussel – 26/05/2013

Na mijn tegenvaller vorig jaar tijdens de 20km door Brussel (ik struikelde toen en scheurde mijn ligamenten in de enkel) wou ik dit jaar toch nog eens een poging doen om eindelijk eens onder 1u30 te geraken op deze wedstrijd.

De start van de voorbereiding begon dus op 20 maart met de inschrijving. Aangezien plaatsen voor de 20km door Brussel gegeerd zijn moet je hier tijdig bij zijn. Gelukkig maakten de kindjes me tijdig wakker zodat ik al om kwart voor negen was aangemeld op de inschrijvingspagina en de inschrijving van een leien dakje liep. Op de trainingen liep ik iets later mijn 2km test en probeerde ik de trainingen zo goed mogelijk af te werken.

Door omstandigheden was het niet gelukt voorbereidingswedstrijden  te lopen. Enkel mijn deelname aan de ekiden in Evergem kon een beetje een inschatting zijn, ware het niet dat ik daar niet in optimale form aan de start stond ;-). Wat het ging worden in Brussel was dus koffiedik kijken.

Intussen had ik al mijn startnummer ontvangen: nummer 1167. Gelukkig hielden ze bij de nummertoewijzing rekening met alle voorgaande uitslagen in Brussel en niet enkel met het voorgaande jaar want anders moest ik terug achteraan starten aangezien ik niet finishte in 2012. Om op de wedstrijddag niet te veel zorgen te hebben ging ik al twee weken voor de wedstrijd mijn startnummer ophalen. 

De wedstrijd komt dichterbij en dus wordt er al eens op wedstrijdtempo gelopen in de trainingen. Meestal ging dit goed maar de laatste zondag voor de wedstrijd viel de training niet goed mee. Weer een beetje twijfels maar de laatste week wordt er gerust dus misschien zit de eindtijd van 1u30 er toch nog in.

En dan de wedstrijddag. Om zes uur was ik al wakker (wederom dankzij de kindjes). Mijn loopgerief lag al van de avond tevoren klaar dus had ik rustig de tijd om gezond te ontbijten en nog een sanitaire stop in te lassen. Toch nog een lange loopbroek en truitje met lange mouwen meegenomen want de buitentemperatuur gaf maar 6 °c aan. Om stipt kwart voor 8 stond mijn taxi (lees Maarten) voor de deur om naar Brussel te vertrekken.

De vlotte parkeerplaatsen waar we vorig jaar geparkeerd stonden waren al allemaal ingepalmd zodat we toch een kwartiertje moesten rondrijden om op 2km van de start een parkeerplaats te vinden. Eventjes uit de auto gestapt en beslist om in short en t-shirt te lopen en dan op weg naar de start.

Iets voor 10u stonden we, samen met 6000 anderen, in ons startvak klaar om te starten. De bolero van Ravel was al ten einde en dan klonk de Brabançonne en na het startschot waren we vertrokken.

Ik had bij mijn start twee gangmakers met een ballon van 1u30 zien lopen en besloot om deze te beginnen volgen en zien of ze een goed tempo hadden. Ze startten, net zoals de trainer steeds zegt, erg rustig zodat ik na 2 km een tempo van 4’38’’/km had. Het gevoel was nog perfect. In de tunnels een beetje sneller in de bergaf, iets trager bergop en pas in de afdaling naar het Ter Kamerenbos versnelden ze. Ik ging iets langzamer mee maar bleef op beperkte afstand. Mijn gemiddeld tempo steeg elke km zodat ik op km 15 een tijd had van 1u05 en me nog redelijk voelde.  De einddtijd van 1u30 mocht ik nu niet meer verspelen. Vanaf km 16 begon het iets moeizamer te gaan en op de bergop vanaf km 17 was het op de tanden bijten om niet te veel snelheid te verliezen.  In de verte zie ik Tom lopen maar hem inhalen zit er vandaag niet meer in. Eens boven zie ik de bogen van het Jubelpark en dan op karakter nog een km versnellen. Net over de finish op mijn horloge gekeken en daar staat een eindtijd van 1u28’09’’. Yes !!!

Iets verder zie ik Tom staan bekomen en ook hij is erg tevreden met zijn eindtijd (ook 1u28 dus wellicht stond hij iets meer vooraan in de startbox).

In de omkleedruimte zie ik Maarten - die ook fantastisch liep (1u22) - terug en we besluiten om snel naar huis te vertrekken voor de grote drukte op gang komt. Nog eventjes zoeken waar de auto staat en de 20km voor dit jaar zit er weer op. ’t Is goed geweest.

Lieven"

 

Graag wensen we nog mee te geven dat IEDERS inspanning om een verslag te schrijven geapprecieerd wordt. Best is dit door te sturen naar svs.aalst@gmail.com. Anders zwermt het verslag te lang rond en loop je de kans dat het jammer genoeg niet het blog haalt. Vooral als er verschillende wedstrijden kort op elkaar volgen, is snel wezen de boodschap.

Om Lies haar moeite niet tevergeefs te zijn, een laat relaas over haar ervaring met de afgelopen Ekiden van 1 mei:

"Zaterdagnacht, 1u35 zie ik op mijn klok. Ik kan niet slapen van de buikpijn. Iets verkeerd gegeten of stress? Ik steek het op het broodje dat ik de avond ervoor had gekocht. Mijn wekker zet ik wat later : 9u45 want ik moet toch een beetje fit zijn. Als ik de gordijnen open trek komt de blauwe lucht en het zonnetje me tegemoet. Ja, het belooft een mooie dag te worden. Gert smeert mijn boterhammen en zegt al lachend dat hij me hiermee toch wat energie meegeeft.

Om kwart na 11 ontmoet ik Maggy, Stefaan en Pascal op de afgesproken plaats. Pijn in de arm en pijn in de voet zijn de eerste gespreksonderwerpen. Ik val niet uit de toon met mijn buikpijn, denk ik. Een leuk gesprek met Lieve en Willy brengt ons snel ter plaatse. We veroveren een leuke plaats op het grasplein in de zon en missen haast de groepsfoto wat de stress bij coach Jan wat doet stijgen. Na de start van de eerste lopers begin ik toch wat stress te voelen. Ah, lang leve de GSM! Er komt nog een leuk oppeppertje van Chantal. We houden het uur in het oog en gaan af en toe supporteren voor de collega’s. Wat een leuke sfeer zeg, dit doet me wat aan mijn jeugd denken! Ik kom als voorlaatste aan de beurt. Als ik snel een ijsje wil dan zal ik wat sneller moeten lopen J . Ik los Lisbeth af. Ik voel me wat onwennig want ik ben de traagste loper van de groep maar ik beloof mezelf mijn best te doen. Ik hoor Jan roepen dat ik te snel start. Ik zoek mijn tempo. Na 5 minuten bereik ik de eerste km en na 10 minuten de tweede. Dit tempo zal ik niet kunnen volhouden denk ik en ik ga wat trager lopen. Ik vind een aangepast tempo. Het is eenzaam lopen en ik vraag me af waarom ik dit eigenlijk wel aan het doen ben. De laatste kilometer leek eindeloos. Het deed deugd om nog supporters te horen. Ik geef de sjaal door aan Maggy die als laatste loopt. Nu heb ik wel een ijsje verdiend! We praten nog wat na en gaan naar huis want het is morgen werken geblazen en ik wil gert nog vergezellen naar het rusthuis die avond. In Aalst aangekomen belt Maggy “we zijn derde geworden!”. Willy vraagt of we terug moeten rijden J. Dit is mooi meegenomen. Ik heb het vooral voor de sfeer gedaan en het was een aangename dag. Tof dacht ik, dat ik lid ben van zo een leuke club!"

Wat als je eens iets anders wil?

Dan zet je je wekker extra vroeg, spreekt af met enkele vrienden, bindt de loopschoenen aan en ga op pad.

Dit is wat enkele leden dit weekend deden.

"Dauwloop.

Het begon als een grapje: vorige vrijdag zou er om 9.30u ’s morgens gelopen worden en sommigen durfden dit een dauwloop noemen. Ik daagde hen uit om eens om 6u te lopen (mijn favoriete uur). Wat bleek Lies, Stefaan, Nadine en Kristien waren onmiddellijk akkoord (Willy en Lieve ook maar ze hadden familieplannen)!! Ik was echt super blij verrast!

Ik moest echter één toegeving doen: om 6.30u lopen ipv om 6u.

Dus deze ochtend stonden we allen fris en monter aan het vertrouwde poortje. Ja Jean, we hebben zelfs opgewarmd (met dank aan Lies)!! De eekhoorns dartelden rond, vogeltjes floten , de zon was van de partij… het leven kan mooi zijn nietwaar?

We hebben er van genoten! Ook mijn loopgezellen. Wat was hun commentaar achteraf: ja, we hadden toch vroeger moeten lopen!!!

Het was unaniem: voor herhaling vatbaar!

Heb je ook zin gekregen om ’s morgens vroeg te lopen, laat het zeker weten! Wij zijn zeker van de partij! Tip: eens met de club met achteraf picknick?

Groetjes van de vroege vogel

Greet"

Er is inderdaad niets beter dan een verkwikkende ochtendloop. Verder delen we graag de foto's van onze succesvolle Ekiden te Evergem.

(Klik op de foto om naar album te gaan)

20130501 Ekiden Evergem

Er zijn ook nog 2 foto's van onze podiumrunners:

Ekiden Evergem

Vorige week op 1 mei namen we naar jaarlijkse traditie deel aan de Ekiden te Evergem. We groeiden door de jaren heen als club en dat heeft zich blijkbaar doorgetrokken in de resultaten.

Dat de trainer en de coach content waren, blijkt wel uit zijn verslagje :

"Beste vrienden,

Gisteren namen met 3 ploegen deel aan de Ekiden aflossingsmarathon Evergem.

 

Er werd een prachtig resultaat geboekt door alle deelnemende lopers en loopsters van onze club SVS.

Met trots en vreugde kunnen we nu al melden dat onze vrouwenploeg een mooie 3de plaats veroverde bij de damesteams. Proficiat

De mannenploeg veroverde een mooie 8ste  plaats met een  verbetering van hun recordtijd van verleden jaar.Onze mannenploeg was zelfs sneller dan de 1ste  ploeg van Spiridon Aalst. Proficiat

 

Wat een inzet van onze lopers en loopsters in de 3de ploeg,ook aan hen een dikke proficiat.

SVS mag fier zijn op de geleverde prestaties, wij verhogen met 3 ploegen onze aanwezigheid en halen zelf een podium plaats.

 

Het bestuur dankt nu reeds de leden voor hun inzet voor de club. Een volledig resultaat en verslag en foto's volgt later.

 

Coach jan"

 

Enkele sfeerbeelden:

 

 

Let's Rock 'n' Roll!

Jody heeft dit goed letterlijk genomen. Hij liep deze marathon vol pret en leute in een zeer verdienstelijke 3u 1' 54". Hij haalde hiermee de 509ste plaats in het klassement. Proficiat hoor Jody!!!

"Hier is dus mijn verslagje van deze marathon in Madrid. 
Wij zijn dus donderdag toegekomen en zijn hier nogal op zoek geweest naar een deftig restaurant waar ze pasta's serveerden. 
Het leek bijna een onmogelijke taak tussen alle tapas bars en cafés, maar uiteindelijk hebben we nog iets gevonden. 
Het weer leek ook niet mee te vallen. We zijn vertrokken met een 20 graden vanuit België en zijn toegekomen met een wolkendek die alle momenten zijn sluizen ging opendoen. Gelukkig genoeg heeft het 's nachts geregend.
Het slechte nieuws was wel begonnen toen we achter mijn rugnummer gingen. Ik had een van de voorste rugnummers en dit bleek onvindbaar en dus hebben ze mij een ander rugnummer gegeven in het midden van het volk wat dus een kleine domper op het verhaal was. Ik voelde de bui al hangen dat er een massa volk voor mij ging starten. 
Ik heb eenmaal op verkenning geweest van de laatste 5 kilometers en daar had ik het begrepen. Het ging echt wel steil omhoog..kuitenbijters dus.
De verwachtingen voor de dag zelf was tussen 0°-8°C wat eigenlijk nog redelijk fris was voor deze tijd van het jaar, maar ik die gewoon was in zo'n weer te trainen of te werken zag er juist een voordeel in.
De dag zelf ben ik om 6 uur opgestaan; 3 boterhammetjes met honing en daarna een uurtje met de beentjes omhoog. 
Ik  ben buitengegaan op tijd en de wind was wel nogal koud en sterk wat zeker en vast mee rekening mee moest gehouden worden. 
Ik ben in mijn startgrid binnengekomen en iedereen was aan het lopen en springen als konijnen. Nog 20 minuutjes te gaan en dat was dus nog veel te vroeg. Ik stond enkel rustig geconcentreerd en pas 10 minuten heb ik mij een klein beetje opgewarmd.
Ik hoorde een harde knal...dit was dus het startschot in de verte, maar pas enkele minuten later zijn we beginnen te bewegen. Het was echt wel chaos en een massa te vergelijken met de 20 km van Brussel. De eerste 5 kilometers heb ik gewoon een reuze slalom gedaan tot het meeste van de massa achter de rug was. Ook niet vergeten dat er enorm veel volk voor de 10km en de halve marathon aanwezig was en dit was van het goede teveel.
De eerste 6 kilometers waren stijgend en daarna ging het lichtjes bergaf. Vanaf dan ben ik op mijn tempo gekomen en heb ik dit nooit echt losgelaten. Tussen 4' en 4'15'' bleef ik doorduwen. 
Ik heb eigenlijk heel de marathon, met een goed gevoel gelopen... toegegeven dat de laatste 2 kilometers er echt wel teveel aan waren (ook omdat het recht omhoog ging met in het begin een helling zoals in de rond van Vlaanderen bijna. Daarom ook dat de eerste een tijd van 2u11 minuten laat optekenen wat trager is dan normaal). 
Het feit dat ik in een te trage grid zat was reeds duidelijk na een tijd. Op heel de marathon ben ik maar eenmaal voorbijgestoken door iemand en al de rest ben ik gewoon voorbijgesneld, maar dat was eveneens ook een nadeel want als de wind sterk staat (de laatste 8 kilometers) kon ik mij achter niemand wegsteken. 
Ik denk dat ik een tijd van 3u1minuut en 54 seconden heb laten optekenen en een 509ste plaats. ik ben ermee tevreden!!

Conclusie: Een leuke belevenis en zeker de ambiance was enorm."Venga venga" en" Animo" heb ik wel 1000 keer gehoord wat je zeker wel een boost geeft, maar je moet wel tegen zo'n grote massa volk tegenkunnen. Dit zou zeker en vast niet de eerste marathon mogen zijn want de hellingen op het parcours zijn enorm en het venijn zit hem in de staart, maar voor de rest is alles goed. Mevrouw en de kindjes hebben zeker van de reis genoten en deze marathon draag ik over aan mijn grootste fan..mevrouw dus ;-)

Jody"